30 juni Knoxville

Om 9:30 zitten we in de auto voor onze ronde, eerst aftanken en ramen wassen om mooie foto’s te kunnen maken. Het is 23 gr en dat terwijl het gisteravond en vannacht flink geonweerd heeft, en dan trekken ze hier echt een luik open. Je denkt dan, dat wordt morgen niets. Maar dat laat weer zien dat je niet moet invullen, want het ziet er helemaal niet zo slecht uit. Het mag dan wel bewolkt zijn, maar het is een fijne temperatuur en het zonneke komt vast nog wel vandaag.

Dus vandaag gaan we in de omgeving toeren want als de weervoorspellers hier gelijk krijgen, dan valt er morgen meer regen als vandaag, dus vandaag toeren en morgen shoppen. Piet had Tommetje geïnstrueerd en alle instellingen nog eens doorgelopen om er zeker van te zijn dat we niet voor verrassingen kwamen te staan. De route zou vanaf Kingston, via de westzijde, langs Watts Bar Lake naar Decatur gaan en daarna via de oostzijde weer terug.

Veel meren worden hier, door dammen te plaatsen, gecreëerd. De eerste dam die we tegenkwamen was de Melton Hill Dam (foto). Daarna ging het richting Harriman waar we een weg insloegen waarbij een bord stond dat er alleen mensen die permissie van een US Government hadden hier mochten rijden. Wij dachten dat wij wel toestemming hadden want wij investeerden in Amerika en dat schept privileges. Trouwens ook Tommetje zei ‘doorrijden’. We reden langs het spoor, iets dat wij nog gewend waren uit de tijd dat wij in Best woonden. Bij ons reden de treinen, maar hier stond de trein stil en te verroesten (foto).

In Harriman zijn we bij een Mac gestopt, maar wij zijn echt verstandig, binnen een kop koffie en buiten op het terras is het yoghurt (foto). Wij eten ‘soms’ echt wel verstandig, iets dat men misschien niet van ons verwacht had. We zaten net weer in de auto of het begon te onweren, meteen de ramen voor 2de keer vandaag gewassen. Maar net zo snel als begon zo snel hield het weer op en scheen de zon weer.

We passeerden een Walmart dus even stoppen om onze biervoorraad aan te vullen. Belangrijk om veel drinken bij deze temperaturen, en water is goed voor overdag maar daarna wil je ook wel eens wat pittiger. Bij de kassa gekomen moest Piet zich legitimeren. Onder de 21 jaar mag je hier geen alcoholische dranken kopen. Nellie zei nog dat Piet onlangs 21 jaar was geworden, de kassière lachte, maar was onverbiddelijk, rijbewijs laten zien en de geboortedatum werd in de computer genoteerd. Wij mochten het bier, na betaling, meenemen. Dat krijg je als je er als een jonge vent uitziet en gedraagt.

Nadat we de Watts Bar Dam en Decatur achter ons hadden gelaten begonnen er steeds meer dreigende wolken te komen, en jawel hoor het begon te onweren (foto). Nu werd er echt een sluis opengetrokken waaruit een hoeveelheid water uitviel die er voor zorgde dat je met de wissers op topsnelheid nog geen 5 meter voor je kon zien. Best eng, voor ons een reden om de auto een zijstraatje in te rijden om daar de bui af te wachten. Nou ja bui, een wolkbreuk was nog zachtjes uitgedrukt. We hebben al van alles mee gemaakt op onze avonturen door de States, maar dit was om stil van te worden, en dat was het ook in de auto.

Je ziet het onheil naderen, maar waar kan je heen in the midle of nowhere. HELP Mc Donalds waar ben je nu? Normaal struikelen we over jou en nu ben je in geen velden of wegen te bekennen en juist dan heb je behoefte aan een toilet en kop koffie.

Gelukkig hadden we de auto op een helling gezet want er kwam een hoeveelheid water naar beneden gestroomd dat voor een spontane rivier zorgde. Kolkende stromen, soms spoot het water als een fontein omhoog. We zagen bewoners in de hoosbui bezig in de voortuin een goot vrij te houden waar het water door kon stromen. Toen de regen wat minderde zijn we weer vertrokken en zagen auto’s op een parkeerplaats tot halfweg de wielen in het water staan (foto). Geregeld kwamen we onverwachts nog hele stukken ondergelopen wegen tegen, we voelde de auto schuiven door de aquaplaning. Ook was het een drukte van belang van uitrukkende brandweer en politie wagens.

Terwijl wij richting motel rijden breekt het zonnetje weer voorzichtig door, alleen de temperatuur is naar 20 gr gezakt maar die loopt daarna weer snel op. Fascinerend, rokende bergen, dat zijn dus de de ‘smokey mountains’. Door de bui zijn de wegen bezaaid met door het water meegevoerde gravel en stukken hout, dus ook is het nu weer uitkijken geblazen. Maar het hele verkeer rijd langzaam. We zijn weer een indrukwekkende ervaring rijker, het was weer een mooie dag.

Dus gaat het morgen onze shop dag worden, even investeren in de USA. Of dat is gelukt horen jullie morgen weer. Toedeloe!