25 juni Hillsville

Om 9:15 uur zijn we weer klaar voor de vervolg route over de Blue Ridge Parkway richting Boone in North Carolina. Eerst even ramen wassen en aftanken want je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen, zeker als je de bewoonde wereld verlaat. De temperatuur is al 28 gr maar in de bergen is het meestal frisser, dus kan het in de middag goed zo’n 25 gr worden, een heerlijke temperatuur, zeker in vergelijking met de ruim 34 gr van een paar dagen geleden.

Na enkele kilometers op de Blue Ridge Parkway te hebben gereden moesten we snel afremmen voor een langzaam overstekend eekhoorntje. Zo zielig je ziet er zoveel dood op de weg liggen. Het had geen haast maar ging wel met zijn rug naar ons toe zitten alsof het wou zeggen, ‘ik wil niet op de foto’. Even later was hij toch overgestoken en in de bosjes verdwenen, dus konden wij weer doorrijden.(foto) Het achteropkomend verkeer stopt dan ook en er is niemand die begint te toeteren of als een gek je voorbij scheurt. Je rijdt in een recreatiegebied dus gedragen de mensen zich ook zo.

Om de paar kilometers kom je overlooks tegen waar je prachtige foto’s kunt maken ( foto). Soms zijn hier picknickplaatsen bij gemaakt en doorgangen om een trail te lopen. soms ook wordt Nellie gedropt, om vanaf een brug foto’s te maken, maar omdat je daar niet mag stoppen, wacht Piet aan het begin van de brug, als Nellie dan zwaait pikt Piet haar weer op. Wat een geluk hé voor haar?! Nergens zie je hier zwerfafval, er staat hier trouwens een flinke boete om rommel achter te laten. De hele omgeving is zo goed verzorgt, alle heuvels en richels zijn zo netjes gemaaid, en bijgehouden. We zijn nu i.d.d in de bloeitijd van de rododendrons, wat we gehoopt hadden, en we rijden langs hele hagen van hoge immense struiken, soms tot wel 3 meter hoog. Werkelijk een prachtige bloemenhaag, waar je doorheen rijd. Maar ook langs de kanten zie je een variatie aan bloeiende bloemen, in prachtige kleuren. Het is moeilijk dit op foto vast te leggen.

Dat wij wel eens overstekende beren zien hebben we gisteren al verteld, je kan ook beren op je weg creëren door je denken, maar het was echt een beer die wij zagen. Vandaag zagen we weer een hertje dat naar de overzijde van de weg wou. Toen het ons aan zag komen ging ze vooraan in de bosjes staan, afwachtend, en een beetje argwanend omkijkend naar die rare snoeshanen die vanuit de auto naar haar zaten te staren.

In het gedeelte van de parkway waar we vandaag reden zien we meer huizen, boerderijen, kerken en kerkhoven, onvoorstelbaar zo ver van de bewoonde wereld en zo hoog. Terwijl we even bij een informatiecentrum een sanitaire stop maken heeft Tommetje besloten er mee te stoppen. Als wij terugkomen doet hij niets meer, geen enkele reactie, hij heeft de geest gegeven. Hij zal gedacht hebben, toedeloe, nu ben ik aan vakantie toe. Misschien hadden we té veel gemopperd tegen hem, maar hij deed de laatste tijd ook echt vreemd mee en dan. Terwijl deze Tom nog niet zo oud was, maar ja, soms gaat het zo. Wij hadden nog een oude Tom voor vervanging bij ons maar deze werkte ook niet optimaal.

Deze routeplanner gaf aan dat wij nog zeker 3 uur, zonder stops, moesten rijden om in Boone aan te komen. Chauffeurtje vond het welletjes voor vandaag, en Piet wilde ook nog op een nieuwe Tom-Tom uit. Dus besloten we om een hotel in de buurt te zoeken. Daarom zijn we nu in Hillsville, een klein dorpje, maar wel met zeker 10 hotels. Iets wat we niet verwacht hadden in zo’n klein plaatsje. Blijkt weer eens dat het heel anders kan lopen dan we hadden gedacht. Maar wij zijn er al aan gewend hoor, bij ons is niets zeker. Volgens de berichten wordt het hier in deze omgeving het weekend aangenamer, temperatuur zakt met zo’n 11 gr. Maar wij weten niet waar wij dan zijn. We blijven in dit hotel ook weer 2 dagen, dus morgen hier de omgeving bekijken. Hoe morgen de dag weer verloopt horen jullie morgen.

Toedeloe!