14-7 Searcy

Van 6 tot 9 uur is het meestal ontbijten in het motel. Een Continental breakfast noemt men dat, in de gunstigste situatie heb je een wafelijzer, soms broodrooster en brood, koffie, jus d’orange, brood, jam beschikking. In de slechtste situatie iets bruins dat naar koffie moet smaken, met wat koek of cakejes. Maar je hebt iets in je maag en kunt er weer even tegen.

Wij zaten vandaag om 9:30 uur in de auto, de buitentemperatuur was 27 graden er scheen een vrolijk zonnetje, dus wij de zonnebrillen op en op weg naar onze eerste bestemming, Helena in Arkansas. De weg voerde ons langs de Mississippi soms wel heel dichtbij. Vaak aan de linkerkant water en aan de rechterkant katoenvelden. En dat is een van de grote vergissingen die we gemaakt hebben. Wij dachten dat we langs bloeiende aardappelvelden reden maar het bleken katoenvelden te zijn.

Om 11 uur betrok de hemel en begon het te regenen ditmaal geen gezever maar een fikse bui, de eerste bui die we in de ochtend hebben gehad. Dit duurde een uur, voor de rest van de dag hebben we alleen maar zon gehad. De temperatuur steeg nu door naar zo’n 30 graden. Onderweg kwamen we een weegstation tegen, helaas was het nog niet open dus konden we ons niet laten wegen. Het zal wel niet belangrijk zijn geweest want we zitten nog niet op de helft van onze vakantie.

Bij Helena moesten we, via en hoge brug, de Mississippi oversteken. Precies midden op de brug liep de grens tussen Mississippi en Arkansas. In Helena meende Piet dat hij verkeerd zat en ging een U turn voorbereiden en waar hij vandaan kwam weten we niet maar er zat weer een sheriff achter ons. Ditmaal mocht het maar, zoals je weet, Piet neemt het niet zo nauw met U turns. Het lijkt wel of wij een zendertje hebben, de sheriffs weten ons steeds te vinden.

Om 1 uur waren we in Forrest City en nadat we bij Wal*mart hadden geshopt besloten we door te rijden naar Searcy. Een prachtige route over smalle wegen met prachtige vergezichten, we passeerden schilderachtige swamps en rivieren. Bij aankomst weer meteen naar Wal*mart want onze wijn was verdampt door de hoge temperaturen. Wat bleek, in deze county was helemaal geen alcoholische drank te koop, je moest 35 km rijden om een blikje bier of flesje wijn te kopen. Meestal zorgen we voor voldoende voorraad, helaas. We hadden geen zin in om er zover voor door te rijden, het was wel een minpunt voor deze omgeving. Dit hadden we ook al eens ervaren in Utah.

Vandaag overnachten we in de Knights Inn waar men ons een ontbijt beloofde met scrumbled eggs en gebakken bacon. Dit was ook de reden dat we hier bleven, Piet had wel zijn in een Amerikaans ontbijtje. Met eten is hij heel makkelijk te verleiden.

Wij moesten nog voor het avondeten op stap en na wat omzwervingen, kwamen wij bij Hardee’s. We hebben wel alles te voet gedaan, we moeten de pondjes toch ergens mee onder controle houden. Bij Hardee’s zat een man van 90 jaar die ons een couponboekje van Hardee’s gaf waar we kortingen op konden krijgen. Je staat toch even raar te kijken als je om een smal drink vraagt je meer moet betalen dan dat je een medium drink neemt, en je mag altijd zelf opnieuw (gratis) je beker vullen. We hebben nu ook voldoende kortingbonnen voor de rest van onze vakantie.

Morgen gaan we via Heber Springs, Mountain View naar Mountain Home dicht bij de grens van Missouri maar daar horen jullie morgen wel weer over.

Tot morgen!