3 juli Syracuse

Het heeft vannacht flink geregend met als voordeel dat het lekker afgekoeld is. Het was bij vertrek toch weer 28 gr en zonnig, maar het was niet zo benauwd en dat is toch wel lekker. Volgens Tommetje was de afstand tot Syracuse, binnendoor, 108 mijl maar toen we om een alternatieve route vroegen kwamen er weer 10 mijl bij.

De route begon mooi binnendoor in een heuvelachtig terrein, er moest nogal geklommen worden, inmiddels ging de zon wel vaker schuil achter bewolking. Bij Fultonville en Canajoharie werd met borden aangegeven dat we in een Amish gemeenschap kwamen. Zeer gelovige agrarische mensen die nog traditioneel, ouderwets, gekleed gaan en zich niet verplaatsen met moderne vervoersmiddelen maar met paard en wagen. Onderweg passeerden we een Amish, (foto) en zagen we diverse Amish boerderijen en daar zie je geen tractor of andere machine, men doet alles met de hand of met paard en wagen.

We staan verbaasd dat Tommetje hier zo goed de weg weet, hij moet, denken wij, nog iets goed maken van gisteren toen hij ons ergens in Amsterdam dropte. Nu kregen we mooie smalle wegen die misschien niet allerbest te berijden zijn maar ons prachtige panorama’s bieden (foto). Na veel afslagen te hebben gehad kwamen we bij Sharon Springs weer op de racebaan terecht dus, wij weer vragen om een alternatieve route.

Tommetje wist een andere route via Cherry Valley maar dat was weer 20 mijl omrijden. Bij Cooperstown zijn we even een kopje koffie gaan drinken bij onze vriend Mac en reden daarna, langs Schuyler Lake naar Richfield Springs. Nellie stapte uit om foto’s te maken, liep langs de weg, om zo dichterbij het water te komen. Een bewoonster sprak haar aan en vroeg of ze iemand zocht. Toen Nellie zei dat ze graag foto’s wilde maken, zei ze loop gerust achterom, kijk wel uit dat je niet struikelt over boomwortels.

Tommetje heeft vandaag wel erg zijn best gedaan hij liet telkens merken dat hij een alternatieve route wist, maar wij maakten geen gebruik van zijn aanbod, we waren tevreden met de route. Het enige wat we nog zochten waren picknicktafels, het was wel 30 gr maar best lekker om buiten ons noodrantsoen te gebruiken. Bij Morrisville zagen we picknicktafels staan bij zomerhuisjes en stacaravans.(foto).

Bij Fayetteville begonnen we te merken dat we in een grotere plaats kwamen, drukker verkeer, agressievere rijstijl en veel benzinepompen. Om 3 uur waren we bij het hotel in Liverpool, Syracusa. We hadden gereserveerd voor 2 nachten, maar we hebben er nog een extra nachtje bijgeboekt. Het is een vrij nieuw hotel waar ze de weg aan de voorkant nog aan moeten leggen. Morgen is het hier een grote feestdag met vuurwerk, en allerlei festiviteiten. We zijn benieuwd of we daar iets van meekrijgen. Dat lezen jullie morgen weer.

Tot morgen. Toedeloe!!