15 juni Lake George NY

Helaas, er was geen kamer vrijgekomen in het hotel in Kingston. Misschien was Vaderdag de rede? We hadden nog graag wat van de omgeving gezien maar dat bewaren we maar voor een volgende keer, daarom eerst maar ontbijten. In de ontbijtzaal was een wafelijzer dus wafels bakken, dit was wel prettig want Piet wil graag een wafeltje bakken.

Rond 9:00 uur checkten we uit en begonnen we aan onze volgende trip. Het was inmiddels 20 graden en bewolkt. Wel jammer want de foto’s zijn bij bewolkt weer een stuk somberder en de omgeving komt ook minder tot zijn recht. Eerst nog wat noodrantsoenen kopen voor onderweg, mochten we in de midle of nowhere terecht komen. Je weet met ons maar nooit,

Piet heeft inmiddels alle knopjes getest maar is niet blij dat kaart van de ingebouwde navigatie altijd naar het noorden staat. Het is moeilijker in te schatten welke richting je in rijdt. Maar we gebruiken de vaste navigatie alleen maar voor korte afstanden en specifieke adressen. Nee Tommetje is niet afgeschreven, die wordt gebruikt voor de grote routes, zeker als je een andere route wilt is Tommetje heel meegaand om andere wegen te zoeken.

De taken in de auto zijn zo verdeeld, Piet zit achter het stuur en probeert op deze manier alles in goede banen te leiden, Nellie maakt de foto’s, noteert wat er onderweg gebeurt, en zorgt daarbij ook nog dat er tussentijds voor snacks.

We komen tijdens het rijden wel veel Nederlandse namen tegen, niet alleen straatnamen maar ook dorpjes of steden doen vaak aan het Nederlandse verleden van deze omgeving denken. We waren dicht bij Amsterdam en zijn door Middelburg gereden. We passeerde ook Cairo maar hebben daar geen piramiden gezien. Om 1:00 uur begon de zon door te komen en klom de temperatuur op naar 22 graden.

Bij Johnstown zijn we even gestopt om even een versnapering te pakken en wat uit te rusten. Daar stond een Amisch met een kraam waar zelf gemaakte jam, koekjes en cake te koop waren (foto). Ze had haar zwarte rijtuigje naast haar kraam staan en het paard stond achter haar in de wei. Ze stond er iedere week op vrijdag en zo te zien had ze verschillende vaste klanten en deed ze goede zaken.

We reden over de Washingtonbridge en kwamen bij een klein kerkje dat Nellie op de foto wilde hebben (foto). Ze stapte uit en ging aan de andere zijde van de straat de foto zo maken dat er geen elektriciteitsdraden, die hier overal op lantaarn hoogte hangen, op de foto kwamen. Toen ze wegreden schoof Piet zijn voet van het gaspedaal af en stond hij meteen vol op de rem.

Omdat Nellie haar veiligheidsgordel nog niet aan had vloog ze van haar stoel en kwam onder het dashboard terecht. Flink verschrokken en veel last van haar schouder en met een afgeschaafde knie en elleboog vervolgde we de route. Voor het eerst in jaren was het stil in de auto. Niet verwonderlijk na zo’n voorval. Dat de rem goed werkt was wel duidelijk.

We naderden het Lake gebied en de eerste was Great Sacaganda Lake en meteen daarna Lake Luzerne (foto). Daarna was het nog maar enkele kilometers naar Lake George. Tommetje wist het hotel niet te vinden en liet ons ergens naar de rand van Lake George rijden. Met hulp van de vaste navigatie wisten we het hotel wel te vinden. Hier blijven we 2 nachten en morgen gaan we een route rijden rond Lake George. Hoe dat verloopt lezen jullie morgen weer.

Tot morgen. Toedeloe!!