5 februari Ormond Beach

Het was vroeg dag vanochtend, om half zeven opstaan met vakantie is geen gewoonte van ons. Maar de kans om de lancering van een raket te zien, wilde wij niet missen. Het was maar goed dat we bij IHOP zijn gaan eten, want dan hadden we deze info van de lancering nooit geweten, terwijl het om de hoek gebeurde. We hadden vooraf een hele andere route in gedachten voor de eerste twee weken, hoe ‘toevallig’ dat we de route hebben omgegooid. Zo zie je maar weer dat er veel in het leven van toevalligheden samenhangt.

Eerst even ontbijten maar we hebben er geen thee of koffie bij gedronken, het water is hier echt niet te drinken, je ruikt het al. Zit echt veel verschil in de kwaliteit drinkwater, in een andere staat. Na het ontbijt op de kamer een lekker bakje gezet van flesjes water. Daarna naar Space View Park waar we hopelijk de lancering konden gadeslaan. Wij stonden er van te kijken hoeveel Amerikanen ook naar de lancering waren gekomen. Ze hadden hun stoeltjes en camera’s met telelenzen meegebracht, het was spannend, echt een beleving.

Het was prachtig weer, zonnig en een heldere hemel maar wel heel erg koud, met een stevige wind, waardoor het nog kouder aanvoelden. Was het gisteren nog 22 gr. op deze tijd, nu was het nog geen 10 gr. dus meer als de helt minder dan gisteren. We werden telkens geïnformeerd hoe lang het nog duurde voordat de lancering begon. Wij maakten de countdown echt mee, om 9:38 ging de raket de lucht in, je hoorde om je heen het geklik van de camera’s. Maar op ons schermpje was, door de verkeerde lichtinval en de schittering van de zon op het water, niet goed te zien wat je deed, dus we klikte veel op gevoel. Achteraf stonden we verbaasd van het resultaat wat we hadden vastgelegd. Oh ja, de TV Channel 6, was ook aanwezig. Mocht de lancering in Nederland worden uitgezonden let dan goed op de 2 .... bekende aanwezige Nederlanders

Het leek of de lancering geruisloos ging maar het ging net als bij een onweersbui, eerst krijg je een lichtflits en later komt het gedonder. Dit gebeurde ook bij de lancering want toen de raket al een eind de lucht in was kwam het geluid van de lancering over je heen en dat ging samen met het trillen van de grond. Indrukwekkend. Het was echt een bijzondere belevenis, we hadden toch maar een raketlancering meegemaakt, wie kan dat nou zeggen. Wij in ieder geval wel, geweldig, wat een ervaring!

We zijn daarna naar het hotel teruggegaan om onze spullen op te halen en om uit te checken. Daarna even tanken, ramen wassen en nog wat flesjes water halen en dan op weg naar Ormond Beach. We kwamen op onze route naar Ormond Beach weer langs de Manatee view, die we gisteren ook hadden bezocht, en besloten nog eens te gaan kijken of we nu wel Manatees konden zien. Deze keer waren er meer en kwamen ze meer naar boven om te ademen dus konden we verschillende foto’s nemen als ze boven water kwamen.

De route ging daarna, voor een groot gedeelte langs het water, en na enige tijd was het tijd voor een bakkie. Dus even kijken waar een Starbucks was en deze vonden we Port Orange, een plaatsje voor Daytona. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 15 gr. in het zonnetje uit de wind was het goed toeven op het terras van Starbucks.

Rond 3 uur waren we in Daytona Beach met een van de weinige stranden waar je met een auto over het strand mag rijden, altijd ook een hele beleving. De hoofdweg van Daytona Beach, de Atlantic Avenue is een aaneenschakeling van hotels en appartementen. Wij zijn doorgereden naar Ormond Beach, zelfde weg maar enkele kilometers verder. We hebben een hotel met zeezicht, prachtig om achter glas de wilde zee te zien. We hebben wel even getracht een strandwandeling te maken, maar het was koud, en het waaide té hard, stuifzand striemde in je gezicht. Als de weerman gelijk heeft staat er morgen minder wind, we blijven hier 3 dagen, zou wel leuk zijn om langs het strand te lopen. Wat we verder gaan doen is nog niet bekend, dus we laten ons morgen verrassen welke toevallige ingevingen we krijgen. Het was vandaag zeker een spectaculaire dag, héél verrassend. Tot morgen.

Toedeloe!