4 juli Cookeville

Vandaag is het de Fourth of July ofwel Independence day, een nationale feestdag. Wij hebben al enkele malen deze dag in de VS meegemaakt en het heeft ons geleerd dat er heel veel Amerikanen er enkele dagen tussenuit gaan waardoor het moeilijk is om aan een hotelkamer te komen, vandaar dat we hier 3 dagen hebben geboekt. Overal langs de wegen zie je tenten, waar vuurwerk kan worden gekocht (foto). dus vanavond gaat het hier knallen. Een andere traditie die bij de Fourth of July hoort, is het eten van een hotdog. Wij hebben geen vuurwerk gekocht, ons leven is al vuurwerk genoeg. De hotdogs zijn we nog niet tegengekomen, misschien een van de komende dagen.

We vertrekken voor onze tour van vandaag rond 9:30 bij een temperatuur van 23 gr en het miezert op z’n Nederlands. Eerst nog wat kleine aankopen doen en dan gaan we starten. Tommetje heeft streken vandaag, voor we bij Buffalo Valley zijn heeft hij ons al enkele malen tegengestelde richtingen ingestuurd, telkens 2 km vooruit en dan een 1 km terug, je wint dan wel 1 km maar dit is echt niet de bedoeling. Piet heeft de route gewist, en gaat de route van vandaag van plaats tot plaats instellen.

Deze rit gaat zuidelijk van Cookeville en het lijkt er op dat men hier meer last heeft van de enorme regenval van de laatste dagen. Je ziet veel plaatsen waar de rivier uit zijn oevers is getreden en het bruine modderige water er voor zorgt dat je niet door kon rijden. Wegen zijn afgesloten. Het water dat van de bergen komt zoekt de weg van de minste weerstand en zorgt ervoor dat er riviertjes langs de wegen lopen en op bepaalde momenten ook de weg oversteken waardoor er op het diepste punt grote plassen komen te staan met het gevaar van aquaplaning.

De stroompjes zorgen er ook voor dat het water het zand onder de weg wegspoelt met het gevaar sinkholes. Onderweg zijn we enkele plaatsen tegengekomen waar de gaten afgezet zijn met pionnen. Het gedeelte van Sparta naar Monterey, zo’n 20 mijl, gingen we helemaal binnendoor met vaak aan de ene zijde een bergwand en aan de andere zijde een kolkende rivier. Mensen hadden zelf met stenen damwandjes gemaakt om het water tegen te houden.

Hier zag ook je dat er stukken wegen weggeslagen waren zodat de mensen niet bij hun huis konden komen, of misschien opgesloten zitten in hun huis ( foto). Heel indringend om te zien wat massa water aanricht. Hele velden met mais waren platgeslagen. Met hele weilanden onder de bruine smurrie. Grote bomen ontworteld, die dwars over de rivier liggen. Tegen de bergwanden zijn spontane watervalletje ontstaan. Het is oppassen, stukken hout en los grind van de opritten drijft op de wegen.

Het was op een vreemde manier een overweldigende route vandaag. Voor de middag hadden we geregeld wat regen, maar na de middag was het mooi, met een doorbrekend zonnetje. De temperatuur blijft hier rond de 28 gr. Onze auto is nu in plaats van zwart, grijs van kleur, hij is aan een douche toe maar daar zal hij toch nog ruim een week op moeten wachten.

Sinds Nellie haar anti NMF armband (Nellie’s Mosquito Fanclub armband) blijven de fans op gepaste afstand van haar, ze is nu 7 dagen NMF knuffelvrij. De welvingen die ze nu heeft zijn natuurlijk en niet met NMF botox geïnjecteerd. Morgen is de planning binnendoor, via Monticelli, naar Kentucky te rijden, we verwachten dat we morgenavond in London zijn, of dat gelukt is horen jullie morgen.