22-7 Cedar City

We hebben onze eigen koeling tijdens het rijden bij ons. Het kraanwater is voor ons niet te drinken, de Amerikaan is dat gewend, wij zouden darm klachten krijgen. Dus flesje water kopen, Nellie vult de lege flesjes met kraanwater en legt ze in het vriesvak, zo hebben we koelelementen voor onze koelbox. In alle hotels waar wij overnachten is in de kamer een koelkast aanwezig. Is er geen aanwezig dan rijden we door naar een de volgende en die is meestal niet ver weg, de hotels staan hier in grote getalen naast elkaar.

Het was de bedoeling dat we vandaag om 8:45 zouden vertrekken naar Bryce Canyon, maar de Tom Tom had streken. Piet had gisteravond alles in de Tom Tom klaar gezet. Hij herkende geen enkele route en ook na het resetten bleef hij weigeren ons de weg op te sturen. Wij zijn niet voor een gat te vangen want wij hebben een, wat oudere Tom bij ons. Dus deze dan maar aanzetten en kijken of deze bereid was ons te helpen naar Bryce te rijden. Deze had er geen probleem mee, maar als je aan het nieuwe scherm gewend bent is het fletse oude scherm wel wennen.

Bij de eerste stop ging Nellie kijken of er hotelcouponboekjes bij IHOP of McDonalds lagen. Hotelcouponboekjes liggen gratis bij verschillende zaken, dat is heel verschillend bij wie, dus geregeld even binnen wippen. Dan kijken waar we willen overnachten, en kijken of er een kortingscoupon bij zit. Het is bijna een sport.

Ondertussen had Piet opnieuw de nieuwe Tom getest en wat bleek, hij herkende de weg weer en was weer bereid ons de goede richting in te sturen. Dus de oude Tom weghalen en de nieuwe Tom weer plaatsen. Wij denken dat de plaats bij het hotel, door storingen, er voor zorgden dat Tommetje niet goed wou werken.

Na het tanken en de raam wassen, (alleen voorruit voor foto’s te maken) wat we iedere dag doen voor we op weg gaan, zijn we met 45 minuten vertraging vertrokken. Voor we 2 km verder waren zaten we al in de bergen van Dixie National Forrest, nu werd het klimmen en veel haarspeldbochten. De wanden van de bergen hadden zoveel contrasten dat het leek of er een kunstschilder bezig was geweest. (zie foto)

We klimmen tot grote hoogte en de temperatuur is daar gezakt tot 18 graden, er was soms zelfs een fris windje, wel prettig, wij zijn meer op deze temperatuur ingesteld. Met deze temperatuur gaan we wat meer de uit auto om foto’s te maken. Langs de weg lag een hertje dat aangereden was.

Als je de afslag Bryce Canyon neemt dan is het nog 20 km voordat je bij de ingang van het park komt. Eerst komt Red Canyon, hier is het alsof beeldhouwers bezig zijn geweest om standbeelden te maken. (zie foto’s). Onderweg zagen we een hertenfamilie grazen en je kon merken dat ze gewend waren dat er mensen in de buurt waren want ze lieten je, tot een redelijke afstand, naderbij komen en foto’s maken. Maar toen er iemand een autodeur hard liet dichtvallen, zetten ze er meteen een spurtje in en waren ze weg. (zie foto’s)

Bryce Canyon heeft zo’n 10 plaatsen waar je de beeldhouwwerken van de natuur kunt bekijken, de foto’s geven niet meer als een impressie van dat wat je ziet. Als je er bij staat zie je pas hoe krachtig en vindingrijk de natuur is, het is adembenemend wat je ziet. Het was voor ons de derde keer dat we hier waren en nog steeds houd je je adem in bij deze schoonheid van de natuur. (zie foto’s en video).

De afstand van de ingang tot het einde van het park is 30 km, dus rijd je zo’n 60 km park over een heuvelachtige weg tot een hoogte van 3000 meter. Tel daarbij de 20 km vanaf de afslag tot de ingang van het park v.v. dan heb je al 100 km gereden.

Terug in het hotel smaakt een koud pilsje heerlijk, en ondertussen moet Piet eerst foto’s kijken en beslissen welke op Internet geplaatst worden. De keuze was deze keer wel erg moeilijk want Nellie had meer dan 220 foto’s gemaakt waarvan de ene niet onder deed voor de ander. Ook is er vandaag een filmpje van de Canyon bijgeplaatst om een wat betere indruk te geven van datgene wat wij gezien hebben.

Iedere dag hebben ze het uitgebreid bij alle nieuwszenders de hele dag door, over het afschuwelijke vliegtuigongeluk waar zoveel Nederlanders bij zijn omgekomen. Nederland staat zo de hele dag bij alle zenders in de picture, beelden van Nederland, gesprekken met mensen die dierbare hebben verloren. Wij zitten met kippenvel door de beelden die wij zien. Echt verschrikkelijk.

Morgen gaan we naar Zions National Park en rijden dan door naar Kanab. De temperatuur gaat weer omhoog. Voor deze hele omgeving geld code rood. Er is de laatste tijd hier geen regen gevallen en bij een stevig briesje en een temperatuur van 40 graden is deze waarschuwing op zijn plaats.

Tot morgen maar weer.