14-8 La Crosse (Wisconsin)

Gisteravond zijn we eerst naar Walmart gegaan om onze voorraad voor de dagelijkse picknick aan te vullen. Daarna zijn we aan de overzijde, bij het Chinees buffet, gaan eten. We bestelden een Budweiser en toen men de flesjes bracht kregen we rietjes in plaats van glazen. Wij hebben toch maar om glazen gevraagd, de meeste drinken hier uit de fles.

Vandaag hebben we afscheid moeten nemen van Hiker. Wie is Hiker, dat zijn de sandalen die Piet op onze eerste Amerika reis heeft gekocht en sindsdien, als een trouwe vriend, tijdens de USA vakanties zijn voeten ondersteunden en de juiste richting in stuurden. Helaas werd het hem te zwaar en kon hij de grote druk van al die avonturen niet meer aan.

Hij brak aan de linkerzijde waardoor hij niet meer de gewenste ondersteuning kon verlenen. Hij werd vervangen door Thom McAn, een waardige opvolger waarmee Hiker zich mee kon verenigen. Omdat er hier Historical Markers overal langs de weg staan over mensen of projecten, zoals gisteren over de bijzondere brug, dus vonden wij dat Hiker ook een Historical Marker verdiende, waardoor iedereen nu kan zien wat hij gepresteerd heeft (zie foto). Wij zijn wel blij dat dat Hiker niet kan praten, dat zou rooie oortjes veroorzaken.

Om kwart over 9 zijn we vertrokken uit Menomonie. Een lekkere naam om snel uit te spreken maar wij kwamen onderweg ook nog Knicknicknick tegen, daar breek je ook je tong over.

We reden over golvende wegen naar Prescott om de Mississippi weer op te pikken, die we eergisteren bij Hudson verlaten hadden (foto). Wij dachten dat we constant langs de rivier zouden rijden maar het eerste gedeelte, tot Bay City, reden we enkele kilometers van de rivier. Niet dat het erg was want ook hier was opnieuw weer een prachtige omgeving, vooral ook door het bijzondere wolkendek, knusse weggetjes, met veel heuvels die weer afgewisseld werden met kleurrijke vlaktes.

Onderweg dacht Nellie een roofvogel hoog in de lucht te zien. Dus snel ingezoomd en op goed geluk geknipt. Met verbazing zagen wij dat het een Eagel was. Wat een geluk dat je deze snapt en vast kunt leggen (foto). Super!!

Dat men hier geëmancipeerd is wel duidelijk want je zag vaak vrouwen gras maaien, zittend op een motormaaier. Trouwens bij de vele wegwerkzaamheden die we tegenkwamen zag je veel vrouwen en niet alleen om een vlag op te houden maar ook om een wals of bulldozer te besturen. Er wordt hier veel aan wegenonderhoud gedaan, daarom moest je nogal eens omrijden of langzaam over de enige open baan rijden.

Bij Maiden Rock was een luxe picknickplaats inclusief waterpomp, iets voor Piet om water omhoog te pompen( foto). Knopjes, machientjes, pompen, hij kan van dergelijke apparaten niet afblijven en moet controleren wat je er allemaal mee kan of dat het werkt.

Vanaf Maiden Rock reden we weer langs het water en bij Nelson kwam de Chippewa river in de Missessippi. Vanaf Prescott tot La Crosse, ons einddoel, heb je alleen maar heel kleine plaatsjes met minder als 1000 inwoners. Dus vandaag geen tussen stop voor een bakje bij de Mac. Want we zijn er geen enkele tegen gekomen.

Vandaag was het te merken dat het warmer werd, volgens de TV komen de temperaturen de komende periode weer op een normaal niveau. Wij moeten volgende week woensdag weer in Chicago zijn, om donderdag terug naar huis te vliegen. Dus nog 7 dagen voor we ons avontuur afsluiten.

We doen het lekker op ons gemakje, drijven uit. We zijn in dit hotel hier in La Crosse 2 nachten, zitten aan de Missessippi ( foto), prachtig.
Wat we morgen gaan ondernemen is nog onduidelijk, maar dat horen jullie morgen wel.

Tot morgen.