Woensdag 22 juli

Vanmorgen kwamen we erachter dat het motel in Williams waarin wij hadden geslapen aan Route 66 lag. We moeten op een of andere manier blind zijn geweest want veel namen van restaurants en andere bedrijven verwezen naar deze vergane, maar bij veel mensen een nog levende glorie. Trouwens op alle lantaarnpalen stond en bordje dat verwees naar Route 66. (Zie de bijgevoegde foto)

We zijn vanmorgen om 9 uur vertrokken met als eindbestemming Blythe in Californië. Onze” Tom” gaf aan dat we vanavond rond half zeven daar zouden arriveren. Nou die tijd heeft hij later nogal wat uren bijgesteld, maar daarover later meer.

De eerste 25 mijl reden we over een prachtige weg door de bossen, waar we wel een keer moesten uitwijken voor een kudde schapen. Als we het hebben over een kudde dan bedoelen wij ook een kudde zo ver je kon kijken zag je schapen. Toen we enige tijd de bossen uit waren en ons inmiddels weer in de desert bevonden, stond er aan de rechterzijde een bordje met “Unpaved road”. Toen we de bocht om gingen kwamen wij erachter wat ze bedoelden met “Unpaved road”.

Een unpaved road is een weg waar men is vergeten de asfaltlaag aan te brengen. Je rijdt dan in de desert niet over zand of grint maar over restanten rotsen, keien, grind en zand. Je gemiddelde snelheid is dan zo’n 10 km per uur en de auto beweegt zich op een manier dat alle etensresten van de laatste dagen in je maag door elkaar geschud worden. En dit 15 km aan een stuk en Tommetje wilde er nog enkele km bij doen, maar daar hebben we een stokje voor gestoken.

Als je dan terugkijkt dan was het toch wel erg mooi. Je komt op plaatsen waar de meeste toeristen niet komen en eigenlijk is dit meer ons ding. Het onverwachte doen en maar zien waar je uitkomt.

Het volgende gedeelte liep door een stuk desert waarin de meest prachtige cactussen stonden. Je staat versteld hoeveel leven in zo’n woestijn is. Nellie maakte foto’s aan de lopende band, steeds stoppen waar het mogelijk was, en dat met zo’n 116 gr. alles is zo droog en dor dat je niet snapt dat er zoveel mooie planten en struiken groeien.

Het stuk tussen Wyckenburg en Blythe was recht en saai, dus cruise control aan en doorblazen. Dit hield in dat wij zo rond half drie in Blythe zouden arriveren, een knappe verrekening van 4 uur door onze Tom. Na rijp beraad besloten we om door te rijden tot Indio, waar we nu in een motel zitten.

Toen we vanochtend vertokken was de temperatuur 70 gr. F. ( 22 gr. C)en bewolkt. Toen we vanmiddag bij Blythe kwamen was de temperatuur opgelopen tot 116 gr. F. (47 gr. C.) en vanavond om half tien was hier de temperatuur 103 gr. F. (40 gr. C.) en dan ben je héél blij dat je een auto en motelkamer met airco hebt.

Vandaag startte de laatste week van onze vakantie, dus het aftellen is begonnen. Morgen gaan we dan eerst naar Joshua Tree National Park en daarna naar Venice Beach dat iets boven Los Angeles ligt. Dus tot morgen