23-juni Chicopee MA

De autoruiten zijn vannacht weer gratis gewassen, er zijn enkele buien geweest. Het was goed afgekoeld. Als ze gelijk hebben komt er vandaag nog meer regen. Maar maandag verwachten ze meer zon dus, na regen komt zonneschijn. Alleen is het met regen moeilijker om foto’s van de omgeving te maken. Maar Nellie gaat haar best vandaag doen om toch foto’s te kunnen plaatsen.

Toen we vertrokken werden we uitgeleide gedaan door knabbel, hij keek of hij het echt jammer vond dat we weer gingen (foto). Hij keek ons wat droevig na, wij hebben hem niet zien zwaaien en toen we omkeken zat hij weer in de boom om te kijken of er bij MacDonalds, de buurman, nog wat te eten halen was. Het begon een beetje te regenen toen wij startte met de route naar Sturbridge want dat was ons einddoel voor vandaag.

Bij de eerste afslag buiten Brattleboro gaf Tommetje aan dat we deze weg zo’n 35 mijl zouden volgen en dat vonden we wel wat veel zeker, omdat deze weg meer op een racebaan leek. Toch was dit wel een mooie scenic byway maar je werd steeds opgejaagd door achteropkomend verkeer, dus maar weer om een alternatieve route gevraagd. Deze begon bij Northfield en ging via een smalle weg naar Orange, genaamd naar Willem van Oranje.

Daar zagen we een afslag naar Lake Matawa, zo’n water waar veel gevist werd, sport nr. 1 in Amerika. Het was een zandpad van ruim een mijl om bij het meer te komen, en dan kom je bij een ticketbooth waar je een ticket koopt (foto). Omdat wij vandaag niet gingen vissen, alleen maar wat foto’s wilde maken, konden wij zo doorrijden, anders kostte dit hier 6 dollar per dag. Wij hadden ook het geluk dat het ‘toevallig’ net droog was waardoor er weer mooie foto’s gemaakt konden worden (foto).

Omdat het inmiddels koffietijd was hebben we aan Tommetje gevraagd waar we hier koffie konden drinken. Hij stuurde ons naar een Dunkin Donuts, deze bleek binnen bij een pompstation te zijn. Daar hebben we een beker koffie gedronken met natuurlijk een donut erbij (foto). Je moet uiteindelijk zelf van iedere dag een feestje proberen te maken. Het is hier heel normaal dat in het gebouw van een pompstation een Subway, KFC, Burger King of Dunkin Donuts aanwezig is.

Onderweg kwamen verschillende speciale verkeersborden tegen om mensen te waarschuwen dat men in een omgeving kwam waar blinde, dove of andere gehandicapten woonde (foto) Vaak zal in zo’n omgeving ook de maximum snelheid teruggaan tot 20 tot 25 mijl per uur. Overschrijdt deze snelheid niet want dan staat je een flinke bekeuring te wachten als oom agent in de buurt is. En deze is altijd in de buurt, en staat vaak ergens verdekt opgesteld. Veel geluk had wel de familie kalkoen die de weg aan het oversteken, ze moesten echt een tussensprintje maken om heelhuids de bosjes aan de andere kant van de weg te halen. Wij hebben flink op de rem gestaan om een bloedbad te voorkomen (foto).

Bij Wilbraham zagen we bij een school een bord met de tekst “De school is uit (vakantie) maar het leren houdt nooit op”. De temperatuur was inmiddels gezakt tot 15 gr. het was nu wel droog. Tegen 2 uur arriveerden we in Sturbridge en gingen op zoek naar een hotel. Er was dit weekend een of andere festival waardoor de hotels vol zaten en de kamers die nog vrij waren gingen er voor absurd hoge bedragen uit. Voor ons een reden om plan B in te zetten.

We reden richting Springfield en vonden in Chicopee een Quality Inn die nog voldoende ruimte had. Hier hebben wij besloten om 3 dagen te blijven. Morgen zijn de verwachtingen veel regen, maar maandag verwachten ze weer mooi weer. Wie zien wel wat het weer morgen doet. We passen ons heel makkelijk aan, shoppen is ook leuk. Als we ons hadden beïnvloeden door de weersvoorspelling van vandaag, zou het niet veel zijn geworden. En nu hebben we toch maar weer een mooie dag gehad, in de auto zit je droog en heb je geen last van de kou, en…..toch weer mooie foto’s.

Dus met een positieve instelling gaan we er weer voor morgen. Wordt vast weer een leuke dag. Wat we gaan doen lezen jullie morgen weer.

Tot morgen. Toedeloe!!