22 juni Brattleboro VT

Toen we het gordijn vanmorgen opende zat er een eekhoorn in de boom recht tegenover ons. Hij was al naar McDonalds geweest, de buurman van het hotel, en had daar animal menu gehaald (foto). Hij zat op een tak heerlijk te genieten van alles wat nog in het bakje zat en zat daar volgens ons te bedenken wat hij vanmiddag bij Mac zou gaan bestellen.

Vandaag iets later gestart, we hebben wat langer geslapen, het ontbijt was hier tot 11 uur. Normaal is het overal tot 9.00 en soms tot 9.30. Vandaag een route in de omgeving, hotel was al geregeld dus wat later terug was niet erg. Nellie had haar stoel zo hoog afgesteld dat ze met haar tenen maar net op de bodem kwam, dus een goed overzicht om foto’s te maken. Ineens zag ze knabbel midden op de weg zitten, gelukkig geen verkeer achter ons, Piet kon op tijd remmen. Knabbel heeft vast met dubbele hartslag in de berm zitten bij komen.

De eerste halte was Halifax waar we een Mac passeerden dus tijd voor koffie. Nellie was blij dat de camera weer goed werkte, deze was vertrouwd en als er een andere camera kwam had ze weer een hele tijd nodig om de knopjes te leren kennen. Nellie is niet zo handig als Piet met knopjes, Piet is de knopjesman. Trouwens met de video camera hebben we een soortgelijk probleem gehad. Na een korte opname schakelde de recorder zich uit, startte weer op en begon de opname te herstellen. Gisteren gaf hij aan dat hij een nieuwe database ging maken en vanaf dat moment werkte hij weer prima. Dus nu 2 apparaten die weer goed functioneren.

We zouden via North Adams naar Bennington rijden en dan weer terug naar Brattleboro, maar de weg naar North Adams leek meer op een racebaan en dat is niks voor ons. We gingen even aan de kant om Tommetje een andere weg te laten zoeken, we stopte precies voor een bord die verwees naar een waterval. Dus wij naar Shelburne Falls waar we op zoek gingen naar de waterval. Toen we deze gevonden hadden zagen we een kleine waterval die, gedeeltelijk, kunstmatig aangelegd was. Een beetje een teleurstelling.

Maar in Sherbourne Falls was wel een bloemenbrug een brug die achter de gewone brug lag waar een hele bloementuin op was aangelegd en waar ook de zijkanten van de brug met bloemen waren bedekt (foto). Werkelijk een plaatje, door de reflectie in het water. Hier alleen al voor was het waard om hier naar toe te rijden. Shelburne Fals is een leuk dorpje maar erg commercieel toeristisch.

Na het bezoek aan de waterval hebben we Tommetje gevraagd een andere weg te zoeken en vond deze iets zuidelijker als de eerst geplande route. De weg was weliswaar hobbelig en vol gaten maar het was erg mooi en je kon rustig doorrijden alsof je alleen op de wereld was. We passeerden dorpjes als Buckland en Hawley en toen we bij Adams kwamen was lunch tijd. We vonden op een sportveld van de Highschool een bank waar we konden picknicken (foto). Het was er ideaal weer voor, een licht briesje een vriendelijke zon en een temperatuur van 25 gr.

Na de picknick vroegen we aan Yankee Tom om ons naar een Mac te sturen voor een kopje koffie. Hij vond er een in North Adams. Bij een kruispunt kwam een auto van rechts die netjes voorsorteerde, naar ons wenkte dat we door konden rijden. Dit maak je hier ook mee, zo agressief als ze in de omgeving van New York rijden zo vriendelijk is het hier.

Vanaf Bennington was men aan de weg aan het werken, iets wat hard nodig was. Het hield wel in dat we constant moesten stoppen en om de beurt over een baan moesten rijden. Het hield in dat we niet opgejaagd werden en rustig moesten rijden, maar ook dat je constant in een file reed waar je niet uit kon. We hadden Tommetje al om een andere weg gevraagd maar dan moesten we wel heel ver omrijden en daar hadden we ook geen zin in.

Het laatste gedeelte ging eerst langs een rivier die bijna droog lag en daarna langs de West river. Het was vandaag weer een mooie route, door een heuvelachtig terrein, met een temperatuur van 28 gr. Morgen gaan we weer verder, een andere plaats, een ander hotel. We laten ons weer verrassen waar we uitkomen.

Tot morgen Toedeloe!!