6 februari Ormond Beach
Blijf op de hoogte en volg Piet en Nellie
07 Februari 2016 | Verenigde Staten, Ormond Beach
Enkele dagen geleden hadden we de hotelkamerdeur open en de airco aan staan omdat het zo warm was, nu hebben we de verwarming aan omdat het zo koud is. De temperatuur schommelt hier enorm, De ene dag 30 graden de volgende 15 gr. ofwel de ene dag heb je een korte broek aan met T shirt de andere dag een lange broek met T shirt +trui.
Het hotel waar we nu zitten is een Best Western en we hebben een mooie kamer op de 5e verdieping met uitzicht op zee, een prachtig uitzicht op de ruige zee. Vanmorgen hadden we een geweldig ontbijt. Het ontbijt is van 7 tot 10 uur in een prachtige mooie en grote ontbijtruimte. De meeste mensen die hier in het hotel verblijven komen uit Canada, of uit het noorden van de USA. Allemaal gevlucht voor de kou. We hebben al enkele leuke gesprekken gehad, want contact maken is hier vrij simpel, men is geïnteresseerd in de ander.
We waren gewaarschuwd dat het na de middag kon gaan regenen. Dus vanmorgen na het ontbijt ons warm gekleed voor een strandwandeling. Het was 15 gr. en de zon scheen, het enige minpunt was dat het nog stevig waaide. Maar we liepen met de wind mee, en met de wind in de rug had je geen last van het stuifzand dat over het strand geblazen werd.
Tijdens de wandeling werden we uitgenodigd voor een middag waarin timesharing werd besproken. Dit hebben we allemaal al eens in Spanje en Madeira meegemaakt, niet ons ding dus, dus wimpelde we de timeshare dame netjes af en vervolgde onze wandeling. We zagen meeuwen achteruitvliegen, en grappig gezicht, en sandpipers gehaast hun eten bij elkaar scharrelen.
We hebben zo’n 3 uur gewandeld, het eerste gedeelte, met de wind in de rug, ging langs zee over het strand. De terugweg naar het hotel ging over de boulevard. Er was geen Starbucks op de terugweg alleen een Mac maar deze had alleen pruttelpotjeskoffie. Dus hebben we even bij de Mac gezeten om uit te rusten, we zijn tenslotte geen 18 meer, en hebben we onze weg vervolgd. De zon was inmiddels rond 13.00 uur verdwenen achter de wolken, en er begonnen enkele druppeltjes te vallen.
Maar we hadden geluk, want het bleef bij enkele druppeltjes, tot we in het hotel waren. Toen begon het echt te regen. Als ze hier de luiken openzetten, gaat het er met geweld uit. Geen Starbucks dan maar op de kamer een kopje koffie drinken. De bedoeling was dat we nog een rondje zouden gaan toeren maar het was inmiddels zo hard gaan regenen dat we besloten om maar wat te gaan shoppen.
Bij Walmart was het druk, maar wat wil je op zaterdag. Na wat rond gelopen te hebben besloten we naar een Mall in Daytona gaan. Buiten gekomen wisten we niet meer waar we de auto hadden geparkeerd, als je het nummer van de rij waarin de auto staat niet hebt gecheckt kan je best lang zoeken op zo’n grote parkeerplaats. Er zit een paniek knop op de afstandsbediening van de auto sleutels, als je die gebruikt beginnen de knipperlichten te werken, en hoor je de claxon. We moeten er wel steeds om lachen, en zeggen hoor je het, hij roept ons.
Dichtbij de Mall was een Starbucks, dus eerst een bakje. Daarna naar de slijter om ons slaapmutsje te gaan kopen. Wij weten niet waar dat spul blijft, het lijkt wel of de inhoud van de fles verdampt. Maar als het warm is zetten wij de airco aan. Wat een geluk, de slijter had nog een flesje van ons merk dus hoeven we het de laatste dagen niet zonder slaapmutsje te doen.
Het was weer een mooie dag. De strandwandeling was een cadeautjes, als we naar het weer na de middag bekijken. Maar het was ook nodig even lekker te bewegen, na ruim 2 weken zitten. Morgen beloven ze zonnig weer met slechts 12 gr, maar in de auto hebben we daar weinig last van. Dus morgen een rondje toeren in de omgeving, wat het wordt en waar we uitkomen lezen jullie morgen weer. Tot morgen.
Toedeloe!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley