28-7 Orillia

Om 9:30 zijn we vetrokken bij een temperatuur van 20 graden vanuit Trenton. We hadden verwacht dat het eerste gedeelte meer langs Lake Ontario zouden rijden, maar het werd meer een route door het heuvelachtige landschap van Ontario ( filmpje +foto). En heuvelachtig was het, prachtig met alle prachtige kleuren van het landschap.

Onderweg zagen we bij een huis een groot bord in de voortuin staan, ‘Antiek’. Dus even gestopt om foto’s te maken, zo hebben jullie ook een beetje een idee wat ze hier antiek noemen (foto).

Wat de Canadees met de Amerikaan gemeen heeft is dat ze voor bijna alle huizen de nationale vlag hebben hangen en dan hebben we het nog niet over de auto’s met de Canadese vlag erop. De temperaturen worden hier weergegeven in Celcius en niet in Farenheit zoals in de VS. Het verschil met Amerika is dat we hier nergens in de gewone winkel alcohol kunnen kopen, dus morgen eerst naar de slijter, want de fles laat zowat de bodem zien ( foto ). En zonder drank geen klank, dat zou sneu zijn voor jullie.

Als je zo rondtoert in een comfortabele auto, lekker muziekje op de achtergrond door een prachtige omgeving, dan kun je je echt leeg maken. Dat vinden wij echt ontspannen. Toppunt van genieten. En dat het hier mooi is dan mag je van ons geloven. Het is alleen nog weidser als in de US en de dorpjes, communities zoals die hier noemen, liggen een stuk verder uit elkaar en bestaan soms zelfs uit niet meer dan 10 gebouwen.

Bij Country Style, een soort Subway, vroeg Nellie waar we couponboekjes voor de kortingen van hotels konden vinden. Net als in de VS neemt men hier de tijd voor je en gaan ze zoeken naar een antwoord. Maar men werkt ondertussen gewoon door, want de knul die ons te woord stond had een koptelefoon op voor de bestellingen te noteren voor de ‘drive thru’. In de tussentijd schreef hij op een briefje het adres van enkele motels waar enkele vrienden werkte en als wij zijn naam noemde kregen we wel korting.

Toen we even stilstonden om onze TomTom in te stellen stopte een vrouw, die haar hond uit liet, om te vragen of we hulp nodig hadden. Wat hier ook opvalt is dat in bijna alle winkels, restaurants of tankstations, geld automaten staan. Dus zonder geld zitten hoeft hier niet, als er maar voldoende op de bank staat natuurlijk.

Onderweg hebben we ook nog even een stop gemaakt bij een kanaal waar boten in een sluis geschut werden. Er lagen zo’n 4 boten in de sluis en 2 buiten de sluis te wachten. Alles gebeurde handmatig, zowel het dichtdraaien van de deuren als het open draaien van de sluisgaten ( foto + filmpje). Het hele proces duurt zo’n 3 kwartier.

Wat betreft ons tablet, we hebben na onze telefoontjes ook een mail gestuurd, we hebben nog steeds geen enkele reactie ontvangen van het hoofdkantoor, Wyndhams, of het motel zelf, Microtel Inn en Suites in Rochester. Maar we blijven een vinger aan de pols houden en hopen dat er op zijn minst een reactie komt. Wij houden jullie op de hoogte.

Morgen gaan we richting Sudbury een route van ongeveer 225 km, van ons mag de temperatuur zo blijven als die nu is 22-24 gr. ’s Avonds en ’s nachts koelt het lekker af, we hebben dan geen airco nodig en is het voldoende om de ventilator voor de frisse buitenlucht binnen te krijgen.
Morgen weer een nieuwe dag vol verrassingen, hoe die is verlopen kunnen jullie dan weer lezen.

Tot morgen.