4-7 Tifton

Dinsdag 3 juli Atlanta
Stipt op tijd vertrok het vliegtuig van Schiphol naar Atlanta met de planning dat we om kwart voor acht zouden landen. Het zag er ook naar uit dat we dit zouden halen maar toen we er bijna waren bleek dat het noodweer was geweest in Atlanta en dat er een enorme landingsvertraging was. Dus deelde de gezagvoerder mee dat hij enkele rondjes moest vliegen en daarna pas, als hij toestemming kreeg, mocht landen.
Dus na een half uur draaien mocht hij landen en in de file, die op de grond was ontstaan, aansluiten. 3 kruispunten oversteken waar geen verkeerslichten stonden. Eigenlijk wel jammer want je zou verwachten dat zo’n vliegveld met zijn tijd meegaat en minstens 5 verkeerslichten, 3 rotondes en 2 verkeersremmers op zijn wegen plaatst. De vertraging was nu een uur geworden om daarna langs de diverse controles te gaan, want die hebben ze hier wel in de USA. Vingerafdrukken, pasfoto’s, pascontrole etc. je kunt het niet bedenken maar ze hebben het.
Daarna auto ophalen. Vorige keer gingen we met de trein, nu mochten we met de bus. De auto was ook al zo’n probleem het bleek dat we een extra verzekering nodig hadden. Na wat gesteggel, en wisselen van verhuurbedrijf reden we uiteindelijk met een SUV de deur uit. We hadden gekozen voor een Nissan Murano, een dijk van een auto waarmee we deze maand de Bram mee uit gaan hangen. Om half een gingen we naar bed, ofwel half zeven Nederlandse tijd, we waren 23 uur uit de veren geweest.

4-juli Tifton.
Na het ontbijt, Nellie had volgens haar speciaal recept, wafels gebakken, heerlijk. Als je deze enkele gegeten hebt hou je je wafel voortaan wel. Na het ontbijt pakken en proviand inslaan. Dus eerst naar Walmart om wat water te kopen, een tray met 36 halve liter flessen kost $ 3,60 ofwel een dubbeltje per flesje. Ook hadden ze een aanbieding in het bier, dus dat kun je ook niet laten lopen, kortom we hebben onze slag weer geslagen. Daarna richting Okefenokee met “onze” Nissan, een speciale auto die geen alarmknop heeft zoals de GMC van vorig jaar, maar nu wel eentje die start zonder contactsleutel. Je moet met de afstandbediening de deuren openen maar op het dashboard is een startknop die gezamenlijk met de voetrem ingedrukt moet worden. Maar wat ook fijn is, als je niet weet waar de auto geparkeerd is druk op de rode knop op de afstandsbediening en je hoort hem van blijdschap toeteren en je ziet hem met zijn ogen( koplampen) knipogen.
De Tom wou ons over de highway sturen maar dat is niet zo ons ding dus hebben we hem diverse malen de mond gesnoerd en zijn van het padje af gegaan om de byway’s te pakken die ons door de binnenlanden van Georgië leidde. Bij Burnesville stak er een hert over die angstig omkeek om te kijken wat wij van plan waren. Voor Nellie het fototoestel in de aanslag had was hij al in de bosjes verdwenen. Het was vandaag 4 juli dus Independent day in Amerika. Overal vlaggen langs de weg, versierde huizen en tig keer “happy 4th of july”.
We hebben vandaag zo’n 250 mijl gereden en zijn uiteindelijk in Tifton gekomen. De temperatuur is een dikke 30 gr. maar daar merk je in de auto weinig van. Morgen gaan we naar Okefenokee.
Tot dan!