18-7 Nashville

Om half tien zijn we weer gestart bij een temperatuur van 38 graden, niet normaal deze temperatuur al zo vroeg. Het eerste gedeelte ging via Cadiz, waar in het centrum overal beelden van varkens, zie foto, voor de winkels of in de tuinen stonden. Daarom noemden wij Cadiz, Pigstown.

Na Cadiz gingen we via Land between the Lakes zuidwaarts naar Dover in Tennessee. Er liep een smalle weg, zeker voor Amerikaanse begrippen, tussen de bossen door. Hier en daar was er een grindpad aangelegd naar het meer waar de mensen hun bootje in het meer konden laten zakken. Zo’n weggetje kon dan goed 5 km lang zijn en dat is best lang als je stapvoets moet rijden wil je niet helemaal door elkaar geschud bij het water komen. We zagen in een zijpad een moeder hert met haar jong, maar tijd om het vast te leggen kregen we niet. Er is ook altijd een picknickplaats en toilet aanwezig, en daar sta je van te kijken dat je deze voorzieningen zo ver van de bewoonde wereld overal tegen komt.

Richting Gatlinpond, een van deze rustplaatsen, zagen we langs het grindpad midden in de bossen ineens een kleine begraafplaats waar de Amerikaanse wapperde, in een kring waren de kruisjes geplaatst. Het maakte indruk door de eenvoud, geen grote stenen maar een eenvoudig kruisje gemaakt van waterleiding pijp die wit gespoten was, zie foto. Voor het kruisje een klein bordje met naam, geboortedatum en overlijdensdatum. Deze eenvoud dwong respect af. Voor ons was het een openbaring want wie verwacht dit zo’n 2 km van de verharde weg midden in de bossen te zien.

Enkele kilometers verder was een kerkje en, zoals we al eerder hebben aangehaald, die hebben ze hier meer als voldoende. In een stadje als Farmington met 15000 inwoners zijn 37 kerken met verschillende geloven. Reken maar eens uit hoeveel gelovigen dat zijn per kerk.

Dit eerste gedeelte van de route was adembenemend mooi met weggetjes waar je geen tegenligger moest tegenkomen want er was vaak geen ruimte om te passeren. We zijn tijdens deze rit 5x het meer overgestoken, dus bruggen hebben we voorlopig voldoende gezien.

Toen we bij Cumberland City weer in de bewoonde wereld kwamen reed er plotseling weer een sheriff voor ons alsof er in Cadiz was doorgegeven dat wij onderweg waren. We hebben een foto van de auto gemaakt en hem nagezwaaid, hij zwaaide niet terug.

Het laatste gedeelte van de trip ging via Clarksville naar Nashville een wat drukkere weg waar je ook kon merken dat je bij een grotere plaats kwam. De mensen rijden er wat agressiever en je moet wat beter uitkijken anders rijden ze de vouwen uit je broek, als je die erin had zitten.

In Nashville aangekomen was het eerst een motel gaan zoeken en liefst een met wasmachine want er moest weer het een en ander gewassen worden, al is het alleen al van het transpireren. Op dat moment, 4 uur, was het 40 gr. Uiteindelijk vonden we een motel met 50 meter verder een coin loundry waar wasmachines stonden die, na inworp van enkele muntjes een wasje draaide.
Voor € 3,50 was het wasje gedaan en kunnen we weer fris verder.

We blijven 2 nachten in Nashville dus morgen wordt het overdag shoppen en ’s avonds downtown genieten van live country Music in de diverse barretjes in Broadstreet en Printeralley, hoe we dat hebben ervaren horen jullie morgen weer.

Tot morgen.