25-7 Rochester (NY)

Om 9:15 zijn we vertrokken met een temperatuur van 24 graden en dat is het de hele dag gebleven. Het is ook de hele dag zonnig gebleven, echt zo’n dag om het een en ander te bezichtigen, en dat waren we ook van plan.

De secretaresse (Nellie) zit klaar met papier en pen om aantekeningen te maken, en om foto’s te maken, vandaag waren dat 150 stuks, en ze filmt nog tussendoor. Piet zit achter het stuur, wat hij niet uit handen geeft, en maakt ’s avonds van de aantekeningen een verhaal, wat weer door Nellie gecontroleerd wordt. Daarna worden er foto’s uitgezocht en de hele zaak wordt op internet geplaatst.

Buffalo was de eerste stad waar we doorheen moesten en dat was weer Tommetje goed volgen want die wist de weg. Zo’n Tommetje is hier onmisbaar, zonder hem zou ik niet weten waar we terecht kwamen.

Na Buffalo hebben we een korte stop gemaakt onder de tolbrug van Tonawanda ( foto) om daar foto’s te maken van deze brug en Niagara River. Tot aan Niagara Falls stroomt deze rivier aan de linkerkant van je. De rivier werd steeds wilder en er waren nogal wat stroomversnellingen ( foto), echt een kolkende watermassa. Daarna de auto parkeren en via enkele bruggen kwamen we in het National Park.

Er rijden treintjes rond die bij de belangrijkste bezichtigingen stopten. De eerste stop was de Horseshoe, de eerste indrukwekkende waterval. Indrukwekkend als je die kolkende massa naar beneden ziet storten waar de nevel en zon voor prachtige regenbogen zorgden ( foto ).

Daarna zijn we met de boot ‘ The Maid Of The Mist’ het avontuur aangegaan voor een rondje de American en Horseschoe watervallen van dichtbij te bekijken. Nou je kijkt op een gegeven moment niet want het is werkelijk een stortbui, het water valt met bakken naar beneden, je kunt je ogen niet open houden. Toen werd ons duidelijk waarom we plastic regenjassen hadden gekregen, je zet snel de capuchon op. Op een bepaald moment nader je de waterval op zo’n 15 meter. Je krijgt dan bakken water over je heen waar een hoosbui een lichte douche bij is. Er ontstond hilariteit onder de mensen, je weet niet hoe je moet gaan staan om je zo goed mogelijk te weren tegen het water geweld. Het water stond in onze schoenen en het was maar goed dat we dat blauw kazuifel hadden aangedaan. Er zijn geen woorden voor hoe indrukwekkend Niagara is, je komt er dan achter hoe klein je als mens bent bij dit immense natuurgeweld.

Rond 2 uur zijn we vertrokken richting Rochester, constant rijdend langs de kust van Lake Ontario. Een rustige maar mooie route met een mooie natuur om je heen en een lekker muziekje op de radio.

Morgen gaan we richting Kingston in Canada, hoe de route dan verloopt horen jullie later.