Zaterdag 18 juli
Door: P van den Hoof
Blijf op de hoogte en volg Piet en Nellie
18 Juli 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Vandaag hebben we aan de zuidzijde van de Canyons gereden. We zijn gestart in Blanding Utah en via Page in Arizona naar Kanab in Utah gereden.
Het eerste gedeelte van Blanding tot Bluff ging door een saaie desert, en dan neem je een bocht en zit je meteen tussen de canyons. Verrassend en ontzettend mooi. Dit gedeelte heet Valley of the Gods, niet te verwarren met Garden of the Gods in Colorado.
Monument Valley is echt een aanrader. Als je hierdoor rijd krijg je het gevoel dat je in een oude cowboy film zit met op iedere rots een indiaan die je in de gaten houd. Er liepen daar ook een groep wilde paarden, heelaas niet kunnen filmen of fotgraferen, soms moet je met het verkeer mee.
Je rijdt dan door een Navajo reservaat met overal stalletjes waar men zelfgemaakte sieraden te koop aanbied. Merkwaardig is wel dat je een country zender aan hebt staan met en diskjockey die in de onverstaanbare Navajo-taal de plaatjes aan elkaar praat.
Uiteindelijk kom je dan uit in Page waar de dam van Glen Canyon is gebouwd. In Page was het 106 graden Fahrenheit ofwel 46 graden Celcius.
Dan naar Grand Staircase, een prachtige rotsformatie. Tommetje zei dat we rechtsaf moesten slaan, wat we ook deden. We kwamen via een een grintpad op een zandpad met even verder een kuil met en grote plas met water. Hier zijn we maar omgedraaid, we hebben vorig jaar wat negatieve ervaringen opgedaan met dit soort highway's.
De laatste rotsformatie voor Kanab heet Vermillion Cliffs. Dit is een donkerrode rotsformatie waarboven zich een onweersbui ging klaarmaken. Wij hebben wel de dreiging en de flitsen gezien maar geen last ervan gehad.
Er is ook nog een tijdverschil tussen Utah en Arizona. Met een beetje pech kun je je horloge telkens een uur heen en weer zetten.
Het eerste gedeelte van Blanding tot Bluff ging door een saaie desert, en dan neem je een bocht en zit je meteen tussen de canyons. Verrassend en ontzettend mooi. Dit gedeelte heet Valley of the Gods, niet te verwarren met Garden of the Gods in Colorado.
Monument Valley is echt een aanrader. Als je hierdoor rijd krijg je het gevoel dat je in een oude cowboy film zit met op iedere rots een indiaan die je in de gaten houd. Er liepen daar ook een groep wilde paarden, heelaas niet kunnen filmen of fotgraferen, soms moet je met het verkeer mee.
Je rijdt dan door een Navajo reservaat met overal stalletjes waar men zelfgemaakte sieraden te koop aanbied. Merkwaardig is wel dat je een country zender aan hebt staan met en diskjockey die in de onverstaanbare Navajo-taal de plaatjes aan elkaar praat.
Uiteindelijk kom je dan uit in Page waar de dam van Glen Canyon is gebouwd. In Page was het 106 graden Fahrenheit ofwel 46 graden Celcius.
Dan naar Grand Staircase, een prachtige rotsformatie. Tommetje zei dat we rechtsaf moesten slaan, wat we ook deden. We kwamen via een een grintpad op een zandpad met even verder een kuil met en grote plas met water. Hier zijn we maar omgedraaid, we hebben vorig jaar wat negatieve ervaringen opgedaan met dit soort highway's.
De laatste rotsformatie voor Kanab heet Vermillion Cliffs. Dit is een donkerrode rotsformatie waarboven zich een onweersbui ging klaarmaken. Wij hebben wel de dreiging en de flitsen gezien maar geen last ervan gehad.
Er is ook nog een tijdverschil tussen Utah en Arizona. Met een beetje pech kun je je horloge telkens een uur heen en weer zetten.
-
19 Juli 2009 - 17:44
Ingrid&Henri:
Lieve Nellie en Piet,
Dit was het laatste verslag wat ik thuis heb kunnen lezen. We willen jullie nog heeeeel veel plezier toewensen en kom veilig weer thuis!
Morgen vertrekken wij naar Griekenland en gaan wij ook lekker vakantie vieren! Tot daarna dan weer,
liefs Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
