Zaterdag 4 juli

Even een kort verslagje van vandaag en daarna een terugblik over de afgelopen week.
Vandaag was het de bedoeling dat we een aanloop zouden nemen naar Death Valley.Wat rustig aan doen met een korte route. Wat blijkt, geef je de Tom Tom de verkeerde instructies en kom je 150 km noordelijker uit als de bedoeling was en zaten we in the middle of nowhere. Dus wij weer terug en komen na een omweg van 150 km in Ridgecrest aan. We hebben wel gezien dat de woestijn met al zijn droogte en cactussen ook mooi kan zijn. Maar je rijdt daar wel kilometers op een kaarsrechte weg. We zeiden dan weleens, konden we het stuur maar vastzetten en dan cruisecontrol aan, je zou dan een dutje op de achterbank kunnen doen.

Dan een terugblik op de afgelopen week met daarin de dingen die nog niet verteld maar wel gebeurd zijn,
Wij zijn er achter gekomen dat we ons moesten aanpassen aan de Amarican way of life. Dus alles is groot, tanken doe je per gallon. Dus kochten wij ook de wijn per gallon en daar hebben wij een beetje moeite mee?????
Piet heeft een eekhoorntje doodgereden en dat is niet leuk, maar het positieve is dat de roofvogels weer te eten hebben. We zagen ook een coyote voor de auto de weg oversteken. Dat ging zo snel dat we het niet op foto of film hebben kunnen vastleggen. Dat was ook zo met die vreemde loopvogel, ik denk dat het Road Runner was.
Toen wij bij de Chinees gingen eten vroegen wij om een mes. Na lang zoeken kreeg Piet een steakmes. We hebben ook nog een mes gevraagd voor Nellie en na nog langer zoeken kwam er ergens uit de keuken een mes tevoorschijn.
We hebben in Mammoth Lakes pizza gegeten. De kleinste pizza was groot genoeg om er met de hele familie van te eten (overdrijven doet begrijpen) maar zover ik weet is Albert geen pizza fan,dus komem we een heel end.
Bij wegwerkzaamheden stond een van de werksters met een stopbord in haar hand. We hebben tijdens het wachten een heel gesprek met haar gehad.
Het rijden in het Amerika is veel prettiger als in Nederland, veel relaxter, hoewel er daar ook bij zijn met een kort lontje. Je moet maar denken, iedereen is niet hetzelfde geschapen.
Inmiddels hebben we 1300 mijl op de teller staan. Als we kunnen nemen we een binneweg, de route duurt dan meestal wel langer, maar het is meer ons ding. In de Desert kan dat niet daar loopt meestal maar een weg en is het bloedheet. We drinken wat af, de eerste tray van 24 flessen WATER is bijna op.
Tot morgen met een vervolg van ons verslag over de Desert.