18 juni Ocala Fl - Reisverslag uit Ocala, Verenigde Staten van Piet en Nellie Hoof - WaarBenJij.nu 18 juni Ocala Fl - Reisverslag uit Ocala, Verenigde Staten van Piet en Nellie Hoof - WaarBenJij.nu

18 juni Ocala Fl

Blijf op de hoogte en volg Piet en Nellie

19 Juni 2017 | Verenigde Staten, Ocala


Om 9 uur staat de zon weer volop te stralen de temperatuur is 28 graden en vandaag zal het niet een grote route worden. Maar dat is oké, we hebben inmiddels toch meer Miles gereden dan we hadden gedacht. Rechtstreeks naar Ocala is 75 mijl, maar wij gaan nooit rechtstreeks er zit altijd wel een bochtje of afslag in. We zouden nu via Astor, Salt Springs, Eureka naar Ocala rijden en dat was 110 mijl. Dus een klein omweggetje voor ons doen.

Na Barberville kwamen we in een behoorlijke file omdat er verderop een ongeluk was gebeurd. Wij zijn omgedraaid, en namen de eerste gelegenheid om af te slaan, gewoon willekeurig niet wetend waar we uit zouden komen. Tommetje protesteerde weer heftig, en vond dat we terug moesten rijden dus hebben we bij Tommetje de stekker uitgetrokken zodat we in alle rust door konden rijden. Alleen begon de benzine voorraad te slinken, dus hebben we bij de eerstvolgende pomp de voorraad aangevuld. Het bleek dat we in Crescent City waren en daar zijn we deze week meer geweest.

We schakelde Tommetje weer in om te kijken of hij een andere route had gevonden. We hebben zijn aanwijzingen opgevolgd en stonden verbaasd dat hij ons naar de camping bracht waar het pontje naar Salt Springs lag. Echt een complete verassing voor ons, om weer over gezet te worden naar de overkant van Lake George. Maar…, hij was gesloten, toen we navraag deden bleek dat de veerman naar de kerk was en over ongeveer een half uur terug zou zijn. Na ruim een half uur was onze veerman terug en begon hij de kokers, waar het pontje op drijft, leeg te pompen want hij had drijvers volledig nodig want er stonden enkele flinke wagens te wachten voor een overtocht. We hadden nu wel mooi de kans om foto’s van het pondje te maken (foto).

Tijdens het wachten raak je in gesprek met de andere wachtende. Men was verbaasd dat wij deze ferry gevonden hadden. Voor ons was het niet abnormaal want wij slaan zomaar ergens af en zien wel waar we uitkomen en in het verleden is dit nog altijd ‘achteraf’ positief uitgevallen. We hebben ook wel eens afslagen genomen waardoor het in de auto steeds stiller werd, omdat we niet meer wisten hoe we weer op de verharde weg konden komen. We kregen nog enkele tips, en adviezen voor het bezoeken van mooie parken. Maar om met een dikke 35 gr door parken te lopen is toch net ff teveel.

Terwijl we stonden te wachten kwam er een krokodil voorbij zwemmen, een hele heer, wel wat groter dan die we gezien hadden in Black Point Park (foto). Na ruim een uur wachten mochten we als eerste op de ferry en dat was best wel ‘heeeeel’ spannend. Je bent gewent dat aan de voorzijde een afrastering staat om te voorkomen dat je niet in het water rijdt. Hier was niks aan de voorzijde alleen dat dun plankje dat voor de wielen was gelegd. Je ziet alleen maar water voor je, want het was inpassen om 2 grote bakken op het pondje te krijgen. De veerman bleef maar gebaren dat we nog verder door moesten rijden, het lijkt echt dat je zo het water inrijd. De vorige overtocht riepen we hard, jammer dat we niet voorop staan.

Daar stonden we dan, voorop en konden de hele vaart met zweet in de handen en op ons voorhoofd, goed volgen, wetend dat er een grote krokodil rondzwom. Nu drong de betekenis van het bord bij de oprit van de ferry pas door, “Alles is op eigen risico”. maar we zijn weer droog aan de overkant gekomen. Bij aankomst aan de overzijde hebben we dezelfde zandweg, als enkele dagen gelden, weer gereden en kwamen zo in Salt Springs terecht en zijn van daaruit, via Eureka, naar Ocala gereden. Zie je toch weer hoe verrassend een dag kan zijn als je niets vooraf pland, en maar afwacht waar je uitkomt.

We waren best wel vroeg in het hotel dus namen we tijd om eens te shoppen bij een K Mart, een winkel die we tot nu toe nog niet waren tegengekomen en 6 mijl van het hotel lag, voor ons een boogscheut. Daarna weer terug en we waren wel blij dat naast het hotel een Subway en een Dunkin Donuts waren. Het was inmiddels zo’n 38 gr geworden, dus hoefde we nu niet meer in de auto om ergens wat te gaan eten. Het was even de parkeerplaats oversteken, voor een heerlijke BLT van Subway. En die maken ze hier toch wel ff anders dan bij ons. Nellie was ook even bij Dunkin Donuts binnen gewipt, voor een lekker koekje bij de koffie. Om 6 uur hebben we een klein buitje gehad, daar bleef het bij.

In dit hotel blijven we weer 2 nachten. Morgen gaan we een rondje rijden via Apopka, wat we dan weer beleven horen jullie morgen weer.

Toedeloe!

  • 19 Juni 2017 - 09:35

    Jos En William:

    Hallo amerika we zijn er weer. Weer het krantje gelezen. En de krokodil maakt wel indruk. En warm is het bij jullie ook. Hier 31 graden groetjes en tot morgen.

  • 19 Juni 2017 - 11:53

    Antoinette:

    Oeps, zou ook niks voor mij zijn om tot het randje van de pont de rijden! En dan nog een krokodil ook ... Het was weer een leuke en spannende dag zo te lezen.. met mooie foto's! Complimenten! Liefs en geniet!

  • 19 Juni 2017 - 14:51

    Traudi:

    Hallo genieters,

    wat een mooie foto's weer. Het verbaast me echt, dat het er daar allemaal zo schoon en netjes onderhouden uitziet. De temperatuur is wel hoog,maar zal andere warmte zijn, dan hier. Hier is het al puffen en zuchten en steunen, als het tussen de 25 en 30 graden is. We krijgen hier voorlopig ook geen regen, dus moeten de tuinen echt gesproeid worden. Vandaag is het rond de 30. Hoop, dat jullie het allemaal kunnen bolwerken daar en we kijken uit naar de volgende leuke verslagen.

    Groetjes Traudi

  • 20 Juni 2017 - 00:59

    Ranger Bob:

    Howdy! We are ready for Piet and Nellie! Lots of rain but the rain is warm and the beer is COLD. So we still have a good time when you get to Sunny St. Pete, Florida.

    Bob & Pat

  • 20 Juni 2017 - 09:22

    Stefanie Sloof (OVO):

    Hallo Piet en Nellie,
    Mijn collega Miranda en ik lezen elke dag jullie belevenissen. Hartstikke leuk en voor mij ook allemaal heel herkenbaar!
    Helaas kan ik je brief van 19 juni niet openen. De link werkt niet!
    Heel veel plezier, geniet er van.
    Groetjes,
    Stefanie Sloof

  • 23 Juni 2017 - 01:40

    Tecla:

    Dat is een aardige krokodil en toch ook prachtig als je zo maar ergens rijd en altijd verrassend waar je uit komt. Veel plezier morgen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Ocala

Piet en Nellie

Reisverslag

Actief sinds 09 Juni 2008
Verslag gelezen: 425
Totaal aantal bezoekers 208931

Voorgaande reizen:

07 September 2022 - 07 Oktober 2022

Toch nog USA

12 Oktober 2018 - 12 Oktober 2018

3 weken Florida

12 Juni 2018 - 17 Juli 2018

2018 We gaan er weer voor

06 Juni 2017 - 18 Juli 2017

2017 Zomer in de USA

20 Januari 2016 - 11 Februari 2016

Florida 2016

16 Juni 2015 - 15 Juli 2015

Terug in Virginia

02 Januari 2015 - 25 Januari 2015

Januari 2015 drie weken Florida

16 Juli 2014 - 13 Augustus 2014

4 weken Californië en omstreken

01 Januari 2014 - 21 Januari 2014

Florida 2014

18 Juli 2013 - 23 Augustus 2013

The Great Lakes

04 Januari 2013 - 20 Januari 2013

14 dagen Florida

03 Juli 2012 - 31 Juli 2012

De zuidelijke staten

06 Juli 2011 - 04 Augustus 2011

Nogmaals naar de States

28 Juni 2009 - 30 Juli 2009

Op herhaling

27 Juni 2008 - 27 Juli 2008

Onze eerste reis

Landen bezocht: