9 januari Clearwater
Blijf op de hoogte en volg Piet en Nellie
10 Januari 2014 | Verenigde Staten, Clearwater
9 januari Clearwater
Nu begrijpen we waarom we gisteren in St Augustine in diverse winkels en restaurants steeds zoveel Elvis hoorde, de King zou gisteren 79 jaar geworden zijn en dat liet men ook horen.
Het ontbijt in het hotel in St Augustine bestond uit bagles, cakejes, jus d’orange, koffie en thee, maar omdat de ruimte in de lobby nogal klein was hebben we ons ontbijt op borden geplaatst en mee naar onze kamer genomen zodat we in alle rust konden ‘ontbijten’.
We zijn om 9:45 vertrokken, op zoek naar de zon en warmte, het was sinds meer dan 100 jaar niet zo koud geweest en dat mochten wij meemaken. Niet dat we het prettig vonden maar het is wel uniek om records mee te maken. De zon en warmte was te vinden aan de westkust, (volgens de berichten), en wij zaten aan de oostkust.
Dus gingen wij 350 km rijden naar de westkust er wel rekening mee houdend dat we dit jaar nog geen enkele grote afstand hadden gereden. Het waren telkens ritjes van zo’n 100 km, maar voor warmte moet je iets over hebben. We waren eindelijk weer gekleed in korte broek en slippers, een verademing na een dikke jas en shawl.
Maar in Palatka was het nog maar 14 graden en toen de temperatuur wat ging oplopen en wij bij Mc Donalds een kop koffie gingen drinken stond daar de airco zo hoog dat Nellie de vesten uit de auto ging halen. Komt er een vrouwtje van 80 naar haar toe en zegt, goed dat je een jasje aan hebt gedaan, het is hier veel te koud, anders had ik je wel mijn jasje gegeven. De temperatuur buiten was beter dan binnen.
Het is ongelooflijk hoeveel fastfood restaurants je langs de weg tegenkomt en het is overal even druk. In Amerika eet men veel meer buiten de deur dan thuis. De temperatuur is inmiddels 8 graden hoger dan bij vertrek alleen was het wisselvalliger. Het ene moment regende het, het andere scheen de zon en had je de zonnebril nodig.
De route ging via Palatka, Ocala, Inverness, Tampa naar Clearwater. Een mooie heuvelachtige route met veel meren, maar zeker ook overweldigende prachtige grote bomen, (zie foto). We hadden graag wat meer uit de auto gegaan maar telkens als we links of rechts water passeerden kwam er ook water van boven, dus niks foto’s maken maar door rijden.
Morgen hopen we de zon en warmte te vinden, en gaan we met Pat en Bob op stap en hoe dat verloopt horen jullie dan weer.
Tot morgen!
Nu begrijpen we waarom we gisteren in St Augustine in diverse winkels en restaurants steeds zoveel Elvis hoorde, de King zou gisteren 79 jaar geworden zijn en dat liet men ook horen.
Het ontbijt in het hotel in St Augustine bestond uit bagles, cakejes, jus d’orange, koffie en thee, maar omdat de ruimte in de lobby nogal klein was hebben we ons ontbijt op borden geplaatst en mee naar onze kamer genomen zodat we in alle rust konden ‘ontbijten’.
We zijn om 9:45 vertrokken, op zoek naar de zon en warmte, het was sinds meer dan 100 jaar niet zo koud geweest en dat mochten wij meemaken. Niet dat we het prettig vonden maar het is wel uniek om records mee te maken. De zon en warmte was te vinden aan de westkust, (volgens de berichten), en wij zaten aan de oostkust.
Dus gingen wij 350 km rijden naar de westkust er wel rekening mee houdend dat we dit jaar nog geen enkele grote afstand hadden gereden. Het waren telkens ritjes van zo’n 100 km, maar voor warmte moet je iets over hebben. We waren eindelijk weer gekleed in korte broek en slippers, een verademing na een dikke jas en shawl.
Maar in Palatka was het nog maar 14 graden en toen de temperatuur wat ging oplopen en wij bij Mc Donalds een kop koffie gingen drinken stond daar de airco zo hoog dat Nellie de vesten uit de auto ging halen. Komt er een vrouwtje van 80 naar haar toe en zegt, goed dat je een jasje aan hebt gedaan, het is hier veel te koud, anders had ik je wel mijn jasje gegeven. De temperatuur buiten was beter dan binnen.
Het is ongelooflijk hoeveel fastfood restaurants je langs de weg tegenkomt en het is overal even druk. In Amerika eet men veel meer buiten de deur dan thuis. De temperatuur is inmiddels 8 graden hoger dan bij vertrek alleen was het wisselvalliger. Het ene moment regende het, het andere scheen de zon en had je de zonnebril nodig.
De route ging via Palatka, Ocala, Inverness, Tampa naar Clearwater. Een mooie heuvelachtige route met veel meren, maar zeker ook overweldigende prachtige grote bomen, (zie foto). We hadden graag wat meer uit de auto gegaan maar telkens als we links of rechts water passeerden kwam er ook water van boven, dus niks foto’s maken maar door rijden.
Morgen hopen we de zon en warmte te vinden, en gaan we met Pat en Bob op stap en hoe dat verloopt horen jullie dan weer.
Tot morgen!
-
10 Januari 2014 - 09:59
Jos En William:
Goeden morgen amerika. Zo te lezen is het weer minder als normaal.een groot deel van amerika heeft veel last van het koude weer. En elvis ja , dat blijft een held. De motermuis,hoe bedenken ze het. En een oplettende fotograaf die dat ziet.nellie en piet tot morgen.en de groetjes uit weert. -
10 Januari 2014 - 16:33
Traudi:
Heb net alle verslagen geknipt en geplakt voor Agnes. Kan ze ze lekker lezen. Neem ze vanavond mee, als ik haar bezoek. Nog gecondoleerd met het verlies van jullie zus (schoonzus). Altijd triest!
Gisteren belde ik Agnes diverse keren, maar kreeg haar niet aan de telefoon. Was eigenlijk blij, want ik dacht, dat ze misschien bij iemand in het huis op visite was, maar vanmiddag belde Agnes naar mij om te vertellen, dat ze uit het ziekenhuis was. Ze had een lichte hersenbloeding gehad, maar voelde zich nu weer goed. Frans had niemand iets laten weten. Ik ben er vorige week nog geweest, dus weet nu niet wanneer het gebeurd is of hoeveel dagen ziekenhuis ze had, maar dat is ook niet meer belangrijk, ze is weer thuis. Hoop, dat ze vanavond niet te moe is om me te ontvangen. Weet ik meer, dan mail ik jullie. Geniet nog maar lekker even.
groetjes Traudi en huub
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
