15 juli Eindhoven
Blijf op de hoogte en volg Piet en Nellie
15 Juli 2015 | Nederland, Eindhoven
Even nog terugkomen op ons laatste krantje, dat werd plots afgesloten, hierin wij melde dat we een dag eerder teruggingen. Wij hadden onze reispapieren niet meer gecontroleerd, en waren beiden in de veronderstelling dat we op woensdag om 18:00 uur zouden vertrekken en donderdag om 8 uur weer in Nederland terug zouden zijn. Piet had voor de laatste dag al een route uitgezocht, we zouden rond Lake-Ana gaan rijden. Alles was klaar, Tommetje was geïnstrueerd, en wij klaar voor onze laatste toerdag. Niks Lake-Ana, we hadden nog graag een rondje Richmond gedaan.
Dinsdagavond kwam om 22:00 uur kwam er een mailtje van KLM binnen dat we konden inchecken en terwijl Piet de gegevens aan het controleren zag hij dat we niet op 15 maar op 14 juli met het vliegtuig mee moesten. Dus naar beneden Boardingspassen printen en aan de balie gaan vertellen dat er een foutje was gemaakt en wij niet 2 nachten maar slechts 1 nacht in het hotel verbleven. De koffers werden op bed geplaatst en alles werd klaar gemaakt voor de reis. Net zo onverwachts als we deze reis een half jaar geleden hadden besproken, ook zo onverwachts werd deze reis ook afgesloten.
’s Morgens vertrokken we om 10:00 uur terwijl het regende, in de 4 weken dat we rondgereden hebben zijn we altijd vertrokken met droog weer. Wij denken dat Richmond huilde dat we weer zo snel moesten vertrekken want zodra we Richmond uit waren, klaarde het op en begon de zon weer te schijnen. Wij denken dat Tommetje er ook van baalde dat de vakantie voorbij was want tijdens de rit naar het vliegveld is hij 5 keer van de steun afgevallen. Nellie heeft hem de laatste mijlen ‘liefdevol’ ondersteund, want het is opletten rondom Washington.
Om 13:00 uur hebben we de auto weer ingeleverd, hij was echt aan een wasbeurt toe. We zijn met een zwarte auto gaan rijden hebben een grijze ingeleverd. Om 15:00 uur waren we de koffers kwijt en konden we door de douane naar de boarding gate, waar ook een Starbucks was. We konden het niet laten om daar ons laatste Amerikaanse bakkie koffie te pakken.
Precies op tijd vertrokken we naar Nederland en wij hebben het vermoeden dat de piloot een sluiproute had gevonden. Het werd een vlucht van 7 uur, bijna 2 uur minder als de heenvlucht. Hierdoor waren we al vanmorgen om 7:00 uur op Schiphol, en om 10:00 uur weer thuis. Volgegeten, want bij KLM laten je ze geen honger en geen dorst leiden. Een fijne maatschappij met een bijzonder goede service.
Ze zijn weer voorbijgevlogen deze 4 weken het was wel jammer dat we vanaf Cookeville in Tennessee meer regen hebben gehad, maar de temperatuur bleef tussen de 25 en 30 gr en dat was best prettig en niet te warm. We hebben genoten van de prachtige natuur en het heuvelachtige landschap van Kentucky, Tennessee, West-Virginia en Virginia. We zullen het ook missen de vriendelijkheid en galantheid van de Amerikanen maar ook de service die we daar hebben gekregen.
We hebben dit jaar ook meer hotels gehad waar de kamers alleen van binnenuit bereikbaar waren, wat wel erg vervelend was voor de NMF die ons zo moeilijker konden bereiken. Voor Nellie prettiger want, uitgezonderd een fanatiekeling die langs de bewaking wist te glippen, heeft ze in deze hotels minder last gehad van al te irritante opdringerige fans.
De GMC Terrain, die wij reden, was een super fijne, hoge auto die over de weg gleed, en toch niet teveel benzine gebruikte. Maar ja bij een bij een prijs van gemiddeld $ 2,45 per gallon hoef je niet op een mijltje te kijken. De auto had een automatische achterklep en een kleurencamera voor het achteruitrijden, hierin waren de lijnen aangegeven, die, naargelang je stuurde, liet zien waar je uit kwam. Wij zijn wel blij dat de auto niet kan praten, want dan zou hij heel wat kunnen vertellen. Vier hele weken hebben we min of meer geleefd in de auto, wij hebben hem in ieder geval een zwijgplicht opgelegd.
We zouden het dit jaar rustiger aan gaan doen en niet meer, iedere dag, van plaats naar plaats rijden. Dat klopt wel, hebben we ook gedaan. Meermalen 2 en soms 3 nachten in dezelfde plaats blijven leek ons beter en we zouden daardoor minder vermoeiende mijlen maken. De 2 of 3 nachten in dezelfde plaats blijven is ons gelukt, maar het aantal mijlen is toch niet minder geworden want het resultaat was toch nog 4400 mijl en dat is ruim 7000 km. Met dank aan het chauffeurtje die weer zoveel veilige km heeft gereden.
We hebben in die 4 weken tijd ongeveer 40 liter water gedronken, dat is 10 liter per week. Van de andere vloeistoffen en voedingsmiddelen hebben wij de liters niet bijgehouden, maar we hebben zeker geen dorst, maar ook geen honger geleden. We hadden onszelf nog een bezoekje aan Dunkin-Donuts beloofd. Helaas door het snelle afscheid houden we dit wel tegoed tot ons volgende avontuur.
Dit was het laatste krantje van ons avontuur, wij hebben begrepen dat jullie de verhalen met plezier gelezen hebben, en bedanken iedereen voor de reacties die ze op onze weblog hebben achtergelaten. Dat was voor ons weer leuk en genieten ‘s morgens. Dat er weer een herhaling komt is voor ons wel duidelijk, wij zijn nog lang niet uitgekeken in de USA, , maar wanneer is ons nog niet bekend. Dat komt bij ons meestal zomaar ineens. Het onverwachte, daar genieten wij van. Maar als het zover is, komt het krantje weer automatisch bij jullie binnen.
Lieve mensen, voor nu toedeloe en tot een volgende keer.
-
15 Juli 2015 - 22:06
Esther:
Lieverds,
Fijn dat jullie weer 'thuis' zijn!
Tot snel.
Liefs, Esther -
16 Juli 2015 - 10:17
Josenwilliam :
Hallo Nederland. Welkom thuis.groetjes uit italie. -
16 Juli 2015 - 23:19
Marianne :
Hoi piet en Nellie
Gelukkig ook weer veilig thuis gekomen , en ga maar snel de volgende trip uitzoeken met bestemming dunken-donuts als eerst stop !!!!
Groetjes frank en Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley