Het viel er flink uit gisteravond, de tv kwam met waarschuwingen en liet zien dat er auto’s, op een parkeerplaats, tot aan het dak onderwater stonden. Toen wij naar buiten keken en zagen dat op het hele parkeerterrein bij ons hotel het water zo’n 10 cm hoog stond, en je ziet dan de beelden op tv dan ben je makkelijk geneigd om in paniek te raken. Maar toen we vanochtend de gordijnen open deden scheen het zonnetje weer, nog niet fel maar hij was weer aanwezig en het water op de parkeerplaats was, op enkele plasjes na, helemaal weg. Laat weer zien dat je niet in je denken moet schieten, dan hadden wij vast een onrustige nacht gehad.

Gisteravond waarschuwde men met code rood, vanmorgen was het code oranje, voor ons was het code groen. Wij hadden onze route weer samengesteld en gaan weer lekker toeren. We zullen wel extra opletten, want zeker binnendoor kun je van alles tegenkomen. Er waren op verschillende plaatsen straten afgesloten, de hevige regenval heeft hier en daar, zeker zijn sporen achtergelaten. Toen we starten om 9:15 was het 24 gr en het is licht bewolkt, af en toe komt een zonnetje door.

We hebben een snelle start, omdat het geregend heeft, hoeven er ook geen ramen gewassen worden. Eerst naar Walmart om enkele yoghurtjes, onze tussendoortjes, te kopen en daarna op naar Gainesboro aan de Cumberland river, deze rivier hebben we vandaag nog vaak gepasseerd. Wij glijden over de wegen, en het lijkt of wij achter de buien blijven rijden. Je ziet dat de wegen nat zijn, maar waar wij rijden valt er nog geen spatje regen.

We zien onderweg dat er veel water gevallen is, de waterstand van Cumberland river is erg hoog en het waterdoorvoer is erg onstuimig. Veel weilanden staan onder water en overal zie je veel stroompjes van de heuvels afkomen. In het water zie je veel takken en afval drijven en mensen staan bij de bruggen die boven de creeks zijn, de rommel uit het water te vissen, om alles goed te laten doorstromen.

Bij Celina besloot Piet de route om te gooien en in plaats van oostelijk via Livingston te rijden, westelijk via Lafayette te gaan. Het bleek een gouden greep, via de radio hoorden we dat er wegen in Livingston afgezet waren vanwege overstromingen. Wij kregen bij Moss pas wat met water te maken. Het was een klein buitje maar de ramen waren weer schoon, de vogelpoep weer verdwenen. Dus klaar weer om mooie foto’s te maken.

Bij Lafayette kwamen we de eerste Mac van de route tegen, dus even een koffiestop en kijken in de map welke plaatsen we nog extra in onze route zouden opnemen. We besloten dat we via Hartsville, Carthage en Granville terug naar Cookeville zouden rijden.

Hier zagen we onderweg ontwortelde bomen, weilanden waar de rollen stro in het water dreven. Stukken weg wegslagen. Het leek of de koeien laarzen aan hadden gedaan, ze banjerde triomfantelijk door de plassen heen, zoekend naar wat graspolletjes in het bruine water. Ze hebben hier ook roodbruin zand wat er weer voor zorgt dat, het zand dat met het regenwater in de rivier stroomt, de rivier bruinrood kleurt.

Van Carthage tot Granville reden we weer langs de Cumberland river en de temperatuur was inmiddels opgelopen tot 29 gr. Wie had dit kunnen denken, prachtig weer, na dat hevige noodweer van gisteravond. We zijn blij dat we ons niet hebben laten leiden door de negatieve berichten op de tv. We hebben een prachtige route gehad met alleen, toen we van Granville naar Cookeville reden, een echte fikse stortbui. Nellie heeft voor het eerst deze vakantie de batterij van het fototoestel leeg geknipt, zo’n 490 foto’s geknipt. Piet is vanavond wel even zoet.

Ook voor morgen zijn er weer waarschuwingen voor flash flood. Wij hebben al een route voor Independent day gepland, hoe die dag gaat verlopen lezen jullie morgen weer.

Toedeloe!