24-8 Eindhoven

De afsluiting van ons avontuur.

De laatste nacht hebben we doorgebracht in een mooi hotel. Een mooie grote kamer met keuken, dus Nellie had al kunnen oefenen als ze zin had gehad. Voor het inchecken van de vlucht, de avond voor vertrek, waren ze aan de balie heel behulpzaam, dus alles was klaar voor de terugreis de 24ste augustus.
Het ontbijt was goed verzorgt, met grits als warme hap maar ook rijst, hard gekookte eieren. De koffie was hier goed te drinken. Wij zijn daarom ook niet naar een IHOP gegaan om te ontbijten. Daarna de koffers inpakken, koffers wegen en uitchecken. Het was bewolkt toen we het motel verlieten en toen we goed en wel in de auto zaten begon het te regenen, de zoveelste keer dat Amerika huilt als wij het land verlaten.
Nog even aftanken en daarna de auto inleveren. Onderweg naar de carreturn werden we voorgegaan door de luchtverkeerspolitie, volgens ons wilden ze er zeker van zijn dat we weg waren. (zie foto) In totaal hebben we samen zo’n 140 uur in de auto doorgebracht en 4600 mijl gereden. Het was een comfortabele auto deze KIA Sorento met alles er op en eraan, uitgezonderd de TomTom want die hadden we zelf meegenomen.
Afscheid nemen van de auto, hij knipoogde nog even toen we omkeken, we hadden uiteindelijk samen veel gedeeld. De shuttlebus stond klaar en bracht ons naar de juiste terminal en na het afgeven van de koffers, konden we door de douane (zie foto). Iedere vliegreis is het hetzelfde, omdat Nellie kunstmaterialen in haar lichaam heeft gaat altijd het alarm af als ze door het detectiepoortje moet. Nu waren ze hier in Chicago wel heel grof in het betasten zodat het er meer op leek dat er een gynaecoloog aan het werk was. Maar uiteindelijk was alles goed, we waren royaal op tijd, dus op zoek naar stoelen en een tafel om een kaartje te leggen.
Het bleek dat we dat ook snel konden vergeten, bankjes waren er wel en in de wachtruimtes stonden ook stoelen maar nergens een tafel. Bij navragen bleek alleen in een restaurantje, waar je niet zomaar kon gaan zitten, stonden tafels met stoelen. Daarom geen kaartje leggen en maar wachten op het vertrek. Vliegveld O’Hara in Chicago krijgt, van ons, geen vriendelijkheidsprijs, dan is het wachten veel prettiger in Detroit of Atlanta.
Het vliegtuig vertrok stipt op tijd en zo begonnen wij aan onze vliegreis van 7,5 uur, we hadden wind mee en dat scheelde mooi een half uur waardoor we om kwart over 6 in Amsterdam landde. Dan de trein naar Eindhoven en daarna de bus, dus waren we rond 9 uur thuis.
Het is mooi geweest, die 5 weken rondtoeren in Canada en de VS met ontzettend prachtige routes, ongekend mooie landschappen door de natuur, langs de meren, door bossen en parken. Maar we zullen ook al die mall’s, Walmart’s Target’s , Macey’s, JCPenney’s en Sears missen. Hamburgers hebben we voorlopig genoeg gehad hoewel, voor die hamburger in Orillia, Canada kunnen we misschien wel een uitzondering maken.
Wij hopen dat ook jullie hebben genoten van ons avontuur door zo een beetje mee te reizen, en met plezier hebben gelezen. Wij bedanken ieder die onze verhalen van commentaar hebben voorzien. Zeker is dat er weer een volgend avontuur gaat komen.
Tot een volgende reis.