12-8 Menomonie (Wisconsin)

Het ontbijt was vandaag slecht verzorgd, iets wat we bij Super 8 niet gewend zijn. Maar we lijden geen honger hoor, als het moet hebben we altijd ons eigen noodrantsoen. We moesten wachten tot de koffie klaar was, en thee waren ze vergeten te kopen.

Daarna al onze spullen weer in de auto, sleutel inleveren en weer op pad. Maar eerst even tanken, ramen wassen en naar de slijter. In iedere staat zijn de regels anders en in Minnesota mag er in de supermarkt wel bier maar geen wijn of sterke drank gekocht worden, dus voor een lekker flesje op naar de liquor store, dit was ons laatste flesje, voor deze vakantie wel te verstaan (zie foto).

Om 10 uur starten we bij een temperatuur van 22 graden en dat is de laatste dagen meestal minder geweest. St Cloud, waar we 2 dagen zijn geweest, is best groot en heeft onvoorstelbaar veel winkels die niet, zoals in Nederland, in het centrum van een stad of wijk liggen maar aan de rand van de stad op industrieterreinen zijn, en dat inclusief restaurantjes en fastfood.

Piet heeft vandaag, na bijna 4 weken autorijden, een nieuw knopje gevonden. Hij drukte op het knopje en een juffrouw zei “geef na de piep een commando”. Piet geeft na de piep een raar commando waarna de juffrouw maar afsluit. Dat was weer lachen in de auto en dat terwijl de dag nog maar amper begonnen was.

De bedoeling was dat we bij St Croix Falls de grens van Wisconsin zouden oversteken maar de route daarheen was nogal saai. Het was een rechte 4 baans weg waarop je in slaap zou vallen. Dus werd de route bij Camebridge gewijzigd en gingen we binnendoor via de wat smallere wegen. Op de mooiste spotjes mag je niet parkeren om foto’s te maken en dus wordt Nellie gedropt en gaat Piet rondjes rijden en pikt Nellie weer op als ze genoeg foto’s heeft gemaakt. De natuur foto’s worden erg goed weer gegeven, we hebben twijfels bij de persoonlijke foto’s haha.

Doordat we een andere route hadden genomen werden we plotseling over een zandpad gestuurd en dat zo’n 4 km. Toen we weer op de harde weg kwamen en linksaf moesten werden teruggestuurd want de brug, even verderop, was afgesloten. Dus Tommetje maar weer om een andere route vragen wat weer 10 mijl omrijden betekende.

In de buurt van Oxford was een mooi klein kerkhofje tussen de bomen(zie foto) voor de bewoners van een klein gehuchtje waar we even gestopt zijn. Daarna was het zoeken naar een picknickplaats want het was lunchtijd. Zo kwamen we in Scandia een dorpje met voornamelijk Zweedse afstammelingen. Er was een schitterend huisje wat als museum (foto)ingericht. In het parkje volop picknicktafels en speeltuin voor de kinderen.(foto).Wij hebben er heerlijk gepicknickt, (film) en zijn daarna het museum ingegaan om iets van de Zweedse cultuur op te snuiven.(foto).

Bij Osceola reden we Wisconsin in en daar passeerden we de Mississippi en dan sta je verbaasd hoe lang deze rivier is, want hij komt bij New Orléans in de Golf van Mexico. De bedoeling was dat we deze rivier zouden volgen maar er loopt niet altijd een weg parallel met de rivier. In Hudson, erg toeristisch, konden we even op een rustig plaatsje wat foto’s maken (foto).

We besloten om de route af te breken, en via de snelweg richting Eau Claire te rijden om daar een motel te zoeken want in de hele kleine dorpjes zijn geen motels en mocht er eentje zijn dan is deze belachelijk duur. De bedoeling was om morgen weer terug te rijden naar de Mississippi en dan de toeristische route weer op te pikken.

Tussen Hudson en Hammond werd aan de weg gewerkt wat er voor zorgde dat het tegemoetkomend verkeer in een flinke file terechtkwam, dat was de eerste file die we in deze weken hebben gezien. Bij Menomonie zagen we reclameborden langs de weg met diverse motels dus namen we daar de afslag en werd er al snel een motel gevonden. Een vrij nieuw motel wat er keurig uitzag, en alles wat we nodig hebben was weer te voet te bereiken. Snel werd beslist om hier 2 nachten te blijven en morgen eerst een rondje te maken via Cameron, Ladysmith, Eau Claire en zo weer terug naar Menomonie. Woensdag gaan we dan ‘waarschijnlijk’ de route bij de Mississippi weer oppikken. Het vervolg van ons avontuur lezen jullie morgen weer.

Tot morgen!