6-8 Duluth (Minisota)

Gisteravond hebben we gebruik gemaakt van een Chinees buffet, voor 9,52 dollar kun je eten zoveel je wilt. Er lagen ook hardgekookte eieren dus vroeg Piet bij het afrekenen of hij 2 hardgekookte eieren mee mocht nemen, dan was in ieder geval het broodje gezond voor de lunch geregeld, want al het andere hadden we al in de koeling.

Bij het motel van afgelopen nacht was geen ontbijt, deze keer werd het een pittig noodrantsoen (zie foto). Om 10 uur opgestart bij een temperatuur van 18 graden en het was heiig zonnig, alle ingrediënten voor een mooie dag. Zeker als je weet dat het vannacht met bakken eruit viel, het kan hier regenen, dat is niet normaal. Eerst tanken en ramen wassen, daarna bij Mc Donalds voor koffie. Bij McDonalds was de hele ouderensoos bijeen, maar wat wil je voor 51 dollarcent voor een beker plus de refills. Iedereen kent elkaar hier, dus kwam men vragen wie wij waren want ze hadden ons nog nooit gezien. Er zijn ook diversen mensen die met hun laptop, zonder iets te gebruiken, gaan zitten want hier hebben ze een goede verbinding met internet en daar zijn ze thuis niet altijd verzekerd van.

Toen konden we onze route starten. Het was vandaag geen grote route, rechtstreeks van Ashland naar Duluth was zo’n 65 mijl. Wij gingen met een omweg, wij volgden het schiereiland van Bayfield zodat we een groot gedeelte langs de kust van Lake Superior reden. Om een beetje inzicht te krijgen hoe groot Lake Superior is, Lake Superior is 82.103 km2 en Nederland is 41.526 km2 dus ongeveer de helft en dan hebben we het over 1 meer. We hebben het nog niet gehad over Lake Erie, Ontario, Michigan en Huron. Het is een enorme waterrijke omgeving.

Eigenlijk hebben we gezien wat we wilde zien deze vakantie, dus gaan we nu doen wat echt ons ding is. Als we iets zien wat ons aanstaat slaan we af, we zetten Tommetje uit anders blijft die maar protesteren. Wij rijden graag overal tussendoor, en soms is het een zandpad waar we niet verder kunnen, dan is het keren op smalle paadjes waar het soms moeras aan de zijkanten is, dat is niet te zien door al het groen wat er groeit. Maar we hebben een All Wheel Drive dus zitten we niet zo snel vast. Dan komt het moment dat we Tommetje weer nodig hebben om ons weer op de harde weg te brengen.

Als je dan zo achteraf rijd, lijkt het soms of je alleen op de wereld bent. Heel af en toe kom je een andere weggebruiker tegen. Zo zagen we op de weg aasgieren op een prooi zitten, maar toen we te dichtbij kwamen vlogen ze weg, dan is het heel snel reageren en zo konden we dit vast leggen (zie foto). We bleven wachten in de hoop dat ze terug kwamen en hadden het knipper alarm aangezet. Toen een vrouw ons passeerde, stopte ze en vroeg of alles oké was en of ze ons ergens mee kon helpen. Onderweg kwam ook een hertje weer de richting van de weg op, schoot weer terug de bossen in. We hebben ook daar in de achtertuin van mensen met de motor uit staan wachten, we zagen het wel tussen de bomen staan, maar niet duidelijk genoeg om vast te leggen. Jammer!

Het was vandaag een mooie afwisselende route, de ene keer reed je langs de kust, dan weer door een bosrijk heuvellandschap. Jammer dat het wat heiig was waardoor diverse foto’s niet datgene toonde wat wij zagen. De zon kon er niet echt door komen maar de temperatuur was perfect.

Bij Port Wing hebben we in het park ons heerlijke broodje gezond met Chinese eieren opgegeten. Het was een dorpje met een kerk, benzinepomp en een school, ze hadden in het parkje een torentje met een schoolbel staan (foto).

Onderweg zagen we een bord Amnicon Falls State Park, we twijfelden want een State Park is ook vaak een camping maar het woord Falls sprak ons wel aan. Dus Tommetje uit, want ze bleef maar tegensputteren, en de borden gevolgd naar de Falls. We twijfelde wel even of er nog iets van Falls zou komen, het was een slechte weg met afgekolfde stukken aan de kant, en grote gaten in de weg. Na zo’n 10 mijl kwamen we bij de ingang van het park en informeerden we wat het park te bieden had. Het bleek een ongelooflijk mooi park te zijn met een “wandelroute” waar je 3 watervallen passeerden.

Het was er werkelijk adembenemend mooi, zeker nu de zon zich ook liet zien.(zie foto’s). Het was veel klunen en klauteren, maar het resultaat was er ook naar. Na 1 uur door het State Park te hebben gewandeld zij we weer in de auto gestapt en hebben Tommetje de opdracht gegeven ons naar een motel te brengen.

Een ding is zeker hoe verrassend een dag kan uitpakken als je je niet vast pint op een vaste route en gewoon je eigen weg gaat. Met een vaste route hadden we deze Falls niet gezien. Het zit er dus zeker in dat we de laatste 2 weken op deze manier richting Chicago gaan. Als we afslaan bij de bruine borden die langs de weg staan is het steeds weer een verrassing wat we tegen komen. En dat is genieten. In vele delen van Amerika is het slecht weer, veel huricanes en veel regen maar wij hebben er niet veel last van, het is wat koeler als normaal, het regent af en toe en daar blijft het bij.

We hebben nu een motelkamer met een dubbele koelvrieskast waar je een half varken in kunt bewaren. We blijven hier 2 nachten in Duluth en wat we doen zien we wel, maar wel alles relaxed en op ons gemakje.