29-7 Gainesville

Het abonnement op onze avontuurlijke edities uit de USA is bijna verlopen. Wij willen onze trouwe volgelingen allemaal bedanken, ook wij hebben genoten van jullie reacties. Onze eigen verslagen en alle reacties met foto’s worden gebundeld in ons eigen vakantieboek. Het was een buitengewoon mooi avontuur met ontzettend veel indrukwekkende belevenissen waar we nog lang over zullen praten. Zo ondernemen geeft ons ontzettend veel waardevolle ervaringen en fantastische herinneringen. Ons hoofd is leeg, onze accu weer helemaal vol. We zijn ‘bijna’ weer klaar voor het ‘gewone’ alledaagse leven.

Hé Willem, als je nu weer iedere dag van vooraf aan begint te lezen heb je weer 4 weken je ochtendkrantje.

Gisteravond waren we moe, dus op tijd naar bed gegaan en vergeten de wekker, Piet’s mobiel, aan te zetten. Om 8 uur schrok Nellie wakker en zei dat we op moesten schieten want tot 9 uur konden we gebruik maken van het continental breakfast. Niet dat we nou daar zo’n hoge pet van op hadden maar een beetje maagvulling was nooit weg.

Toen we de eetruimte betraden zagen we wat continental in dit motel betekende. Wat gekleurd water met plekkoeken en daar hadden wij geen zin in, onze maag moest nog langer mee, vonden wij.
We hebben wat gekleurd water meegenomen en ons noodrantsoen, cracker met jam aangesproken.

Onderweg passeerden we Hardees, en Nellie had als voorstel om daar een kopje koffie te gaan drinken. Toen herinnerde ze zich dat ze ook nog coupons voor Hardees had die ze vorige week had gekregen. Daar zat een ontbijtcoupon bij en dat was ook nog inclusief koffie. (zie foto) Zo’n beker koffie bevat minstens 3 Nederlandse mokken en dan kun je nog voor een refill gaan.

Aanwezig was ook een kerkelijk jeugdkoor dat gezamenlijk het ontbijt aan het nuttigen waren. (zie foto) Zingen deden ze niet, wij ook niet en dat laatste werd zeer gewaardeerd. Ook hier stond je weer versteld hoeveel mensen kwamen “ontbijten”, op zondag. Het is wel eens lekker maar iedere dag vinden wij wel iets te veel.

Tijdens de rit naar Georgia zaten we te rekenen en kwamen tot de ontdekking dat onze auto hem veel beter lust dan wij. Wij schatten dat hij al meer dan 600 liter op had en dat weegt niet op tegen die paar ‘flesjes’ wijn waarmee wij onze keel smeerde.

Onze volgende stop was de Tugaloo River waar bij de oude doorgaande weg uit de brug een stuk was gehaald waardoor het hele weggedeelte een recreatieve functie had gekregen.(zie foto) De Tugaloo River vormt hier ook de grens tussen South Carolina en Georgia, iets wat je vaak tegenkomt in de States. Wat ook opviel was het verschil in de benzineprijs. Betaalde je in South Caroline $ 3,15 per gallon in Georgia was dat vaak $ 3,50.

Onderweg zagen we een bord met Lake Russell, dus wij meteen van de highway af en op naar Lake Russell. Wij Nederlanders denken dan dat je er dan na 1 of 2 kilometer bent, maar hier denkt men daar anders over, 10 tot 15 km is heel normaal om bij de toegangsweg te komen die dan ook nog eens 3 km lang is. Maar het was de moeite zeker wel waard. Bij Nancy Town Lake, een onderdeel van Lake Russell lag een dam, we moesten met een trapje naar beneden, (zie foto) en na onze klauter partij kwam beneden het water in een klein kabbelend riviertje. Wij zijn, voor het maken van de foto’s, de trap helemaal afgeweest, je moet tenslotte iets over hebben om je lezers te plezieren.

Toen we weer op de highway waren kwamen we een Diary Queen tegen. Omdat Piet wel zin in een ijsje had, hij heeft eigenlijk altijd zin in eten, zijn we daar gestopt om een ‘klein’ ijsje te eten.
Nellie zag bij de kassa een blaadje met coupons liggen en als een echte Coupon Queen kreeg ze een korting van 2 dollar op haar bestelde ijsjes. (zie foto) Je moet je vakantie uiteindelijk ergens van betalen.

De laatste halte van vandaag was Lake Lanier in Gainesville. Werkelijk een paradijs zoals het er ligt. Als je naar het meer gaat is het zandpad waarop je loopt bezaaid met stenen waarin pyriet zit. Een prachtig gezicht alsof de weg bezaaid is met goud. Het glinsterde in de zon die er vandaag weer voor zorgde dat het toch weer zo’n 35 graden werd. Morgen, onze laatste dag, gaan we via Canton naar Woodstock dat aan Lake Allatoona ligt, weer iets dichter bij Atlanta. Morgen komt ook ons laatste reisverslag van onze 4 weekse grandioze vakantie in Amerika.

Tot morgen.