26-7 Daytona Beach
Door: P van den Hoof
Blijf op de hoogte en volg Piet en Nellie
27 Juli 2011 | Verenigde Staten, Daytona Beach
Vandaag was de mooiste en meest emotionele dag van onze hele vakantie. Niet omdat de zon scheen, nee want we hebben de hele dag geen zonnebril nodig gehad. Het was de hele dag bewolkt bij een temperatuur van ruim 32 graden. Nee, het was gewoon een prachtige dag waarin we zagen hoe belangrijk het is om te genieten van de kleinste dingen van het leven. Juist de kleinste dingen kunnen zo ontzettend groot zijn.
Het begon al vanochtend. We hebben geslapen in het huis van de oma van Natalie want Natalie bewoont het huis tot eind augustus. Toen we vanmorgen beneden kwamen werden we verwelkomd met een uitgebreid ontbijt. En niets was goed genoeg, we werden echt vertroeteld, en dat door een meisje dat we ‘toevallig’ 2 jaar geleden in St. George Utah, hadden ontmoet.
Na het ontbijt hebben we nog zo zitten napraten dat we de tijd vergaten. Voor we het wisten was het 11 uur en hebben we zeer emotioneel afscheid van elkaar genomen hopende dat dit niet de laatste keer was. We gingen via Titusville naar Daytona Beach en reden voor de 4e keer dwars door Orlando en daar staan veel stoplichten dat kan ik je wel vertellen.
Toen Tommetje bij Titusville de kortste weg naar Daytona wou rijden meende wij er goed aan te doen hem een tijdelijk spreekverbod op te leggen en met succes. We reden dwars door Titusville en kwamen zo in Park Meritt Island. Er liep een (zand)weg dwars door het natuurpark dat bestond uit moeras, riviertjes en meertjes. Daarin allerlei vogels, bomen en struiken wat zo tezamen een ongekende schoonheid had. Hier kon geen Everglades met zijn airboat tegenop. Wij reden zelf, stapvoets, dwars door het moerassige park en dat zo’n 25 km.
Daarna gingen we door naar Daytona Beach waar we een motel vonden met uitzicht op zee. Het strand is er ontzettend breed en je mag er met de auto, zij het langzaam, overheen rijden. De moteleigenaar adviseerde ons een restaurant 3 km verder, maar de mensen die we bij een zitje aan het strand ontmoette, adviseerde ons, via het strand, 3 hotels terug te gaan, daar kon je heerlijk eten.
Wij kozen voor het laatste en daar hebben we echt geen spijt van gehad. We zaten aan het strand, aan een eenvoudige houten tafel, eenvoudig houten bankje, zicht op de weidse zee, kregen een heerlijke maaltijd in plastic bakjes, een pilsje in plastic beker, het was de perfecte locatie voor ons om te genieten van alles om ons heen. We genoten van de pelikanen die over de golven scheerden.
De donkere wolken en dreigende zwarte lucht deden niks af aan ons intens gevoel van genieten en geluk in al zijn eenvoud. Het geluk zit echt in de kleine dingen. Uiteindelijk bleken er slechts enkele druppels te vallen toen we over het strand weer richting motel liepen. We hebben intens genoten en kunnen zeggen, “wat is het leven prachtig.
Morgen gaan we richting Jacksonville, maar of we zover komen zien we wel, we hebben uiteindelijk nog alle tijd.
Tot morgen!
Het begon al vanochtend. We hebben geslapen in het huis van de oma van Natalie want Natalie bewoont het huis tot eind augustus. Toen we vanmorgen beneden kwamen werden we verwelkomd met een uitgebreid ontbijt. En niets was goed genoeg, we werden echt vertroeteld, en dat door een meisje dat we ‘toevallig’ 2 jaar geleden in St. George Utah, hadden ontmoet.
Na het ontbijt hebben we nog zo zitten napraten dat we de tijd vergaten. Voor we het wisten was het 11 uur en hebben we zeer emotioneel afscheid van elkaar genomen hopende dat dit niet de laatste keer was. We gingen via Titusville naar Daytona Beach en reden voor de 4e keer dwars door Orlando en daar staan veel stoplichten dat kan ik je wel vertellen.
Toen Tommetje bij Titusville de kortste weg naar Daytona wou rijden meende wij er goed aan te doen hem een tijdelijk spreekverbod op te leggen en met succes. We reden dwars door Titusville en kwamen zo in Park Meritt Island. Er liep een (zand)weg dwars door het natuurpark dat bestond uit moeras, riviertjes en meertjes. Daarin allerlei vogels, bomen en struiken wat zo tezamen een ongekende schoonheid had. Hier kon geen Everglades met zijn airboat tegenop. Wij reden zelf, stapvoets, dwars door het moerassige park en dat zo’n 25 km.
Daarna gingen we door naar Daytona Beach waar we een motel vonden met uitzicht op zee. Het strand is er ontzettend breed en je mag er met de auto, zij het langzaam, overheen rijden. De moteleigenaar adviseerde ons een restaurant 3 km verder, maar de mensen die we bij een zitje aan het strand ontmoette, adviseerde ons, via het strand, 3 hotels terug te gaan, daar kon je heerlijk eten.
Wij kozen voor het laatste en daar hebben we echt geen spijt van gehad. We zaten aan het strand, aan een eenvoudige houten tafel, eenvoudig houten bankje, zicht op de weidse zee, kregen een heerlijke maaltijd in plastic bakjes, een pilsje in plastic beker, het was de perfecte locatie voor ons om te genieten van alles om ons heen. We genoten van de pelikanen die over de golven scheerden.
De donkere wolken en dreigende zwarte lucht deden niks af aan ons intens gevoel van genieten en geluk in al zijn eenvoud. Het geluk zit echt in de kleine dingen. Uiteindelijk bleken er slechts enkele druppels te vallen toen we over het strand weer richting motel liepen. We hebben intens genoten en kunnen zeggen, “wat is het leven prachtig.
Morgen gaan we richting Jacksonville, maar of we zover komen zien we wel, we hebben uiteindelijk nog alle tijd.
Tot morgen!
-
27 Juli 2011 - 02:24
Nellie En Piet:
Hallo Bea,
Leuk om te lezen dat je ons volgt en eer ook van geniet.
Wij hebben echt de vakantie van ons leven, héél bijzonder.
We vinden het leuk je reatie te lezen.
Lieve groetjes uit de Statess. -
27 Juli 2011 - 02:26
Nellie En Piet:
Hallo Petra,
Het is zeker iedere dag iets bijzonders hier zoals je kunt lezen. De dagen zijn tekort.
Tot mails.
liefs en groetjes van hier. -
27 Juli 2011 - 02:30
Nellie En Piet:
Hey lieve mensen un Uden,
Wij komen nog lang niet terug hoor, haha, de 4de aug. landen we weer in Amsterdam en dan hebben we de zon in onze koffers zitten hoor. Het is een meer dan bijzondere reis, we spreken snel iet af om bij te praten.
dikke knuffel allemaal xxxxx -
27 Juli 2011 - 07:57
Miranda:
Hallo vaders en moeders,
Het is meer dan duidelijk dat jullie genieten op de prachtige foto's !! Super om dat zo te zien !
Op naar Jacks.....kijken jullie goed rond voor oud- "bekenden" ??!!
HVJullie
XXX -
27 Juli 2011 - 13:01
Nellie En Piet:
Hey trouwe bezoekster, wie weet wat we tegen komen in Jacks....ben benieuwd en laat het maar gebeuren hihi.denk niet dat we vandaag in Jacks komen, we hebbeen nog zoveel tijd en we driven echt op ons gemakje uit. Gaan hier in Deytona Beach eerst een strandwandeling maken, het is bewolkt dus heerlijk om dit te doen. Je weet wij zijn geen zonners.
Tot het volgende verslag.
LJ2 XXX -
27 Juli 2011 - 14:45
Nelly Brugel:
Ja genieten dat zie ik wel ,ik heb ook eens op de kaart gekeken en zie dat het natuurlijk gezellig warm is bij jullie .
Hier komt nu aarzelend een klein beetje de zon door en dat na weer een dag regen.
Je bent niets zo gauw zat dan regen.
Jullie heben nogwel wat tegoed ,en gezellig dat jullie dat meisje weer ontmoet hebben.
Het eten zag er goe uit en de plastic ,daar kijk je niet naar.
Die ruim je toch wel goed op he,ik ga dadelijk mijn eten zelf maken ,maar dat is ook lekker.
Ik groet jullie en nog veel plezier in dat wel hele grote USA.
Groeten Nelly.
-
27 Juli 2011 - 16:34
Henny En Ger:
Ha genieters,
Wat fijn om te lezen dat jullie zo genieten. Dat hebben jullie echt verdiend. Wat zullen jullie veel te vertellen hebben op 6 augustus maar dat duurt nog nog heeeeeeeeeel lang dus tot nog zo'n fijne mooie tijd toegewenst .
Liefs
Henny en Ger.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
