Woensdag 15 juli
Door: P van den Hoof
Blijf op de hoogte en volg Piet en Nellie
15 Juli 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Het is weer heel anders gelopen als we hadden gepland. De planning was dat we naar Garden of the Gods en naar de cave in Manitou Springs zouden gaan. Wij zijn eerst naar het informatiecentrum in Manitou Springs gegaan om advies te vragen. Dit luidde, ga eerst naar Pikes Peak dan naar de Cave of the Winds en als laatste Garden of the Gods.
Wat is Pikes Peak? Dat is een berg van 4100 meter hoog waar je met de auto naar de top kunt en dan het dal kan zien. Simple gezegd, en wij zijn er ook simpel aan begonnen. Maar reken maar eens uit wat dat gaat betekenen. In 20 mijl een hoogte van 14110 feet overbruggen of op zijn Nederlands in 36 km 4300 meter stijgen. Een groot gedeelte van de weg was zand met gravel met een snelheids advies van 10 mijl per uur.
De haarspeldbochten waren niet te tellen en je reed heel dicht bij een afgrond en geen reling langs de kant, dus het was echt wel peentjes zweten. Beneden was het 27 graden C. maar op de top was het 7 graden.En dat was nog niet alles, we hebben ook alle weersoorten gehad. Regen, sneeuw, hagel, zandverstuiving, zon en wind.
Maar het was het waard, het was prachtig. Naar beneden ging ook niet sneller. Het advies luidde, ga naar beneden in je kleinste versnelling en rem zo veel mogelijk op de motor af. Er stonden verschillende wagens langs de kant met de motorkap open, alsof ze naar adem stonden te snakken. Halfweg de afdaling stonden parkrangers met meters om de temperatuur van de remmen te meten. Was deze 300 gr F dan moest de auto aan de kant en kon men een uur gaan wandelen. De temperatuur bij ons was 100 gr. F. Dus wij konden doorrijden.
Het was inmiddels zo laat geworden dat we aan de rest van de planning niet meer toekwamen. Dus gaan we morgenvroeg dit als eerste doen en gaan daarna richting Durango. We zullen dit wel niet halen, maar je moet toch een begin maken. De bedoeling is dat we zondag weer in de canyons van Utah zitten.
Groetjes allemaal.
Wat is Pikes Peak? Dat is een berg van 4100 meter hoog waar je met de auto naar de top kunt en dan het dal kan zien. Simple gezegd, en wij zijn er ook simpel aan begonnen. Maar reken maar eens uit wat dat gaat betekenen. In 20 mijl een hoogte van 14110 feet overbruggen of op zijn Nederlands in 36 km 4300 meter stijgen. Een groot gedeelte van de weg was zand met gravel met een snelheids advies van 10 mijl per uur.
De haarspeldbochten waren niet te tellen en je reed heel dicht bij een afgrond en geen reling langs de kant, dus het was echt wel peentjes zweten. Beneden was het 27 graden C. maar op de top was het 7 graden.En dat was nog niet alles, we hebben ook alle weersoorten gehad. Regen, sneeuw, hagel, zandverstuiving, zon en wind.
Maar het was het waard, het was prachtig. Naar beneden ging ook niet sneller. Het advies luidde, ga naar beneden in je kleinste versnelling en rem zo veel mogelijk op de motor af. Er stonden verschillende wagens langs de kant met de motorkap open, alsof ze naar adem stonden te snakken. Halfweg de afdaling stonden parkrangers met meters om de temperatuur van de remmen te meten. Was deze 300 gr F dan moest de auto aan de kant en kon men een uur gaan wandelen. De temperatuur bij ons was 100 gr. F. Dus wij konden doorrijden.
Het was inmiddels zo laat geworden dat we aan de rest van de planning niet meer toekwamen. Dus gaan we morgenvroeg dit als eerste doen en gaan daarna richting Durango. We zullen dit wel niet halen, maar je moet toch een begin maken. De bedoeling is dat we zondag weer in de canyons van Utah zitten.
Groetjes allemaal.
-
16 Juli 2009 - 06:38
Henri:
Klinkt als een spannend verhaal om die berg op en af te gaan! Wel bizar dat je dan ook nog eens alle weersoorten incl. sneeuw voor je kiezen krijgt. Toch wel even een sneeuwbal gegooid he? ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
